F_INFO

Format: PDF
Jakość: czytelne zdjęcia

F_OPIS

W połowie lat sześćdziesiątych rozwój sprzętu komputerowego oraz języków programowania umożliwił tworzenie bardziej złożonych programów. Różne podejścia do ich wytwarzania oraz szeroka dyskusja programistów doprowadziły do opracowania i sformułowania reguł programowania strukturalnego. Są one uniwersalne i aktualne do dziś oraz stanowią podstawową wiedzę dla wszystkich programistów. Celem niniejszej książki jest przedstawienie wybranych metod programowania strukturalnego, tzn. takich, które prowadzą do poprawnej struktury, poprawy jakości oprogramowania oraz zwiększenia efektywności programistów. W pracy zwrócono uwagę na wpływ wielkości zadania na techniki programowania oraz czynniki wpływające na jakość programu. Problemy te są ważne z punktu ogólnego spojrzenia na programowanie. W publikacji opisano reguły dobrego stylu, instrukcje strukturalne oraz wybrane metody programowania strukturalnego i kodowania. Przedyskutowano przyczyny niestrukturalności oraz sposoby ich eliminowania. Naszkicowano także pewne możliwości dalszego rozwoju metod wytwarzania programowania. Praca zawiera wiele przykładów (w j. Pascal, C++, Python), które ilustrują i objaśniają poruszane tematy. Książka może być wykorzystywana jako podręcznik akademicki w podstawowych kursach inżynierii oprogramowania. Zainteresuje również wszystkich tych, którzy zajmują się programowaniem amatorskim i chcą poszerzyć swoją wiedzę na ten temat. Od czytelnika wymaga się niewielkiego doświadczenia w zakresie podstaw programowania.
Table of contents :
stęp 7
1. Wprowadzenie 9
1.1. Rozwój języków i metodologii programowania 9
1.2. Ewolucje systemów i ich struktury 11
1.3. Kierunki rozwoju metodologii programowania 13
1.4. Dbałość o jakość programowania 16
2. Styl programowania i właściwości programów 19
2.1. Reguły dobrego stylu programowania 19
2.1.1. Komentarze 20
2.1.2. Puste linie i odstępy 24
2.1.3. Wybór nazw i skróty 25
2.1.4. Rozmieszczanie instrukcji i akapity 28
2.1.5. Nawiasy i porządkowanie list według alfabetu 31
2.2. Właściwości programów i sposoby ich osiągania 33
2.2.1. Uniwersalność 33
2.2.2. Modyfikowalność 36
2.2.3. Niezawodność 37
2.2.4. Zrozumiałość 40
2.2.5. Efektywność 41
2.3. Uwagi do właściwości programów 42
3. Programowanie strukturalne 45
3.1. List Dijkstry (1968) 45
3.2. Charakterystyka zdania goto 47
3.3. Instrukcje strukturalne 51
3.3.1. Sekwencja 51
3.3.2. Instrukcje warunkowe (logiczne) 52
3.3.3. Powtarzanie 55
3.4. Zakończenie 59
3.4.1. Uwagi o programowaniu strukturalnym 59
3.4.2. Inne sposoby patrzenia na opis programów 65
4. Metody projektowania programów 67
4.1. Wprowadzenie 67
4.2. Zasada abstrakcji 69
4.2.1. Poziomy opisu 69
4.2.2. Przykłady zastosowania zasady abstrakcji 71
4.2.3. Opis za pomocą pseudokodu 73
4.3. Programowanie modułowe 78
4.3.1. Dekompozycja problemu 78
4.3.2. Moduł. Relacje między modułami 79
4.3.3. Kryterium dekompozycji i złożoność systemu 82
4.4. Metoda struktur danych 85
4.5. Projektowanie metodą syntetyczną 87
4.5.1. Opis metody syntetycznej 87
4.5.2. Porównanie metody syntetycznej z analityczną 89
4.6. Zakończenie 90
5. Graficzne przedstawianie programów 93
5.1. Schemat blokowy i diagram strukturalny 93
5.2. Podstawowe przyczyny niestrukturalności 98
5.3. Metody eliminowania niestrukturalności 100
5.4. Wnioski i uwagi 105
6. Kodowanie programu 111
6.1. Zasady kodowania strukturalnego 111
6.2. Wspomaganie programowania strukturalnego przez języki programowania 112
6.3. Zakończenie 118
Literatura 121
Załącznik 125
Specyfikacja wymagań 125