Klasyka.
Średniowiecze. Jehan de Rougemont jest łowcą wampirów. Przemierza połacie świata brnąc od zamku do zamku, od dzikiej kniei do dzikiej kniei w poszukiwaniu mistrza - tego, który przed laty podstępnie wyssał krew z jego żony czyniąc z niej łaknącą świeżej krwi nieumarłą. Kiedy z pomocą modlitwy, osinowego kołka i oczyszczającej mocy ognia jego ukochana zaznała wreszcie pośmiertnego spokoju, Jehan poprzysiągł odnaleźć i zgładzić potwora, który pozbawił go żony. Pewnego dnia dociera do ponurej, na pozór opustoszałej wioski, mieszczącej się u podnóża owianego złą sławą zamczyska. Znajduje schronienie w domu miejscowej, wyklętej przez społeczność czarownicy Enory. Nazajutrz pod dom młodej szarlatanki przybywa garstka uzbrojonych rycerzy, która ma za zadanie sprowadzić Enorę przed oblicze lokalnych świętobliwości. Stos już na nią czeka. Jehan podejmuje nierówną walkę w obronie kobiety. Wkrótce zjawia się i wampir - sam mistrz, który zamierza ukrócić wreszcie pełną nienawiści krucjatę rycerza. Paryż, 1933 r. Młodego potomka rodu Rougemont - Vincenta, dziennikarza na codzień, nękają koszmarne sny, w których krwawi, jest raniony przez włócznie i zjadany przez wilki. Żaden lekarz nie potrafi udzielić mu pomocy. Młodzieniec jest przekonany, że u źródeł koszmarów tkwi tajemnicza klątwa nękająca jego rodzinę od wielu lat. Postanawia odnaleźć kilka odpowiedzi i dzięki informacjom dziadka wykopuje w ogrodzie starą szkatułkę przekazywaną przez ród z pokolenia na pokolenie. To w niej najprawdopodobniej tkwi rozwiązanie rodzinnego sekretu oraz przyczyna wszystkich jego dotychczasowych koszmarów.
|