Za czasów dawnej Polski zajmowano się, stosownie do
ówczesnego sposobu polowania, głównie hodowlą chartów
i gończych. Z chwilą, kiedy po epokowych wynalazkach
w dziedzinie puszkarstwa przestano używać sieci w praktyce łowieckiej, a poczęto strzelać do ptaków w locie i do pomykającej drobnej zwierzyny włochatej, wyżeł, dość podrzędną dotąd odgrywający rolę, coraz wybitniejszego nabierał
znaczenia, i stał się w dobie obecnej nieodzownym, integralnym czynnikiem łowieckim, bez którego myśliwy po prostu obejść się nie może, czynnikiem, który nadaje sprawnością swą praktyce łowieckiej właściwe życie i właściwy urok.

Komentarze,jak zawsze, mile widziane.