Zawiera ona informacje o jadalności wszystkich roślin krajowych (ponad 1000 mniej lub więcej jadalnych gatunków), obszerny wstęp o ich przyrządzaniu i wiele zaskakujących ciekawostek.

Niesamowita skarbnica wiedzy o roślinach zdatnych do spożycia, a także informacje o gatunkach trujących. Bardzo wartościowa książka dla osób bardziej zaawansowanych w botanice, ponieważ rośliny nie są zilustrowane. Niewielka ilość amatorskich zdjęć i nieliczne ryciny nie zachęcają laików do korzystania z książki, konieczne jest wspomaganie się atlasem roślin.
Jednak Łukasz Łuczaj dzieli się unikatową wiedzą i należy docenić ogrom pracy włożonej w zestawienie i opisanie zastosowania ponad 500 gatunków.

Książka zawiera informacje na temat wszystkich potencjalnie jadalnych roślin Polski, w sumie ponad tysiąca gatunków. Większość z nich autor jadł osobiście. Szczególnie cenne są też mało znane opisy użytkowania różnych roślin przez ludy pierwotne Ameryki i Syberii.
Z książki dowiesz się, że Japończycy jadają cebule lilii, kwiaty liliowców i korzenie łopianu, a także że przedstawiony na okładce czosnek niedźwiedzi jest znanym na Ukrainie warzywem. Odkryjesz jak zmienić żołędzie w pyszny przysmak i może sięgniesz po wielki kozacki specjał... pałkę wodną. Znajdziesz tu także informacje o tym, jak Indianie robili syrop klonowy oraz jakie rośliny kisili Czukczowie w dołach ziemnych jako zapasy pożywienia na zimę.

Dr Łukasz Łuczaj jest botanikiem prowadzącym od kilku lat eksperymenty nad odżywianiem się dzikimi roślinami. Organizuje też warsztaty prymitywnych technik przeżycia stosowanych przez Indian Ameryki Północnej.
http://www.luczaj.com/jadalne.htm