INFO

> TYTUŁ: Czterdziestolatek [Serial po rekonstrukcji cyfrowej; oryginalne proporcje obrazu 4:3]
> GATUNEK: Komedia obyczajowa, Satyra, EAP
> PRODUKCJA: Polska
> LATA PRODUKCJI: 1974-1977
> PREMIERA: 16 maja 1975
> ILOŚĆ SEZONÓW: 4
> ILOŚĆ ODCINKÓW: 21 (7 + 6 + 3 + 5), zachowana ciągłość numeracji odcinków we wstawce i spisie odcinków (niżej)
> CZAS ODCINKA: 40-60 min.

> REŻYSERIA: Jerzy Gruza
> SCENARIUSZ: Jerzy Gruza, Krzysztof Teodor Toeplitz
> ZDJĘCIA: Mieczysław Jahoda, Jacek Stachlewski
> MUZYKA: Jerzy "Duduś" Matuszkiewicz




O FILMIE

> OCENA: Filwmeb: 7,3/10; IMDb: 7,3/10

https://pl.wikipedia.org/wiki/Czterdziestolatek
http://filmpolski.pl/fp/index.php?film=123482
https://www.filmweb.pl/serial/Czterdziestolatek-1974-35865




OPIS

> Serial komediowy o codziennym życiu warszawskiej rodziny w latach siedemdziesiątych.
Stefan i Madzia Karwowscy - właściciele mieszkania w bloku i małego fiata oraz kobieta pracująca, która żadnej pracy się nie boi i karierowicz Maliniak - to dziś kultowe postaci PRL-u. Stworzyli je autorzy scenariusza, Jerzy Gruza i Krzysztof Teodor Toeplitz, do spółki ze znakomitymi aktorami. (vod.tvp.pl)

> Serial został wyprodukowany przez Telewizję Polską w latach 1974–1977. Pierwsza 7-odcinkowa seria cieszyła się tak wielką popularnością, że z powodzeniem ją kontynuowano i zrealizowano też film pełnometrażowy Motylem jestem, czyli romans 40-latka oraz wielogodzinny telewizyjny program sylwestrowy „Sylwester Rodzinny – program z rodziną Czterdziestolatka” (31 grudnia 1975 od 22:20).
Obrazuje losy warszawskiej rodziny inżyniera Stefana Karwowskiego, które idealnie wkomponowały się w rzeczywistość lat 70. i propagandy sukcesu (m.in. budowa Trasy Łazienkowskiej, dworca Warszawa Centralna czy Trasy Toruńskiej).
Równocześnie – zgodnie z założeniami autorów, którzy sami w okresie pracy nad serialem przekroczyli 40 rok życia – serial eksponował wątki związane z kryzysem wieku średniego: romans na boku, próby rzucenia palenia, obsesja na punkcie utraty włosów, próba zadbania o kondycję fizyczną, duma z dorobku życiowego i zawodowego, chęć samorealizacji przez działalność społeczną itd. (pl. wikipedia.org)

> "Złoty Ekran" dla Anny Seniuk za kreację aktorską (1976), "Srebrny Gwóźdź Sezonu" w VII Plebiscycie Popularności "Kuriera Polskiego" dla Andrzeja Kopiczyńskiego (1976), "Złoty Szczupak" - nagroda na I Festiwalu Polskich Filmów i Widowisk Telewizyjnych Olsztyn '77, nagroda zespołowa Przewodniczącego Radiokomitetu dla scenarzystów i odtwórców głównych ról (1975). Słowem, obfitość laurów i powszechny aplauz publiczności nie tylko w Polsce (Francuzi nazywali Andrzeja Kopiczyńskiego polskim Davidem Nivenem). Jednoznacznie przychylne przyjęcie serialu przez telewidzów "równoważyły" krytyczne recenzje w prasie branżowej - filmowi zarzucano "ostentacyjną banalność myślową", "pomieszanie kabaretu z produkcyjniakiem", "niepokojąco bliskie sąsiedztwo z niechlubnymi produktami kultury masowej". Dostało się współscenarzystom, autorom znanym z publicznych bojów z umysłową szarzyzną, wszelkim zacofaniem, społecznym i artystycznym stereotypem - za to, że "złożyli broń". Przy powtórnej emisji serialu krytycy byli już łagodniejsi. Podkreślano, że scenariusz może być wzorem dobrego rzemiosła, aktorstwo jest pierwszej próby, a kpina z ówczesnych aspiracji Polaków, nadymania się i zapatrzenia na Europę dziś jest bardziej czytelna niż przed laty. (filmpolski.pl)

> Wyprodukowany w 1974 roku przez Telewizję Polską serial o zabawnych perypetiach inżyniera Karwowskiego i jego rodziny. Inżynier Karwowski to sztampowy przedstawiciel klasy średniej, którego dorobek życia stanowi Fiat 126p i zupełnie typowe M4. Pana inżyniera poznajemy w dniu jego 40 urodzin. Pierwszym z postanowień przekraczającego czterdziestkę Karwowskiego, jest rzucenie palenia. Okazuje się jednak, iż życie budowniczego Trasy Łazienkowskiej toczy się w tak szalonym tempie, że zerwanie z nałogiem okazuje się niemożliwe. Przyjęty z uznaniem przez telewidzów, krytycznie odebrany przez środowisko. Czterdziestolatek, to serial o pokręconej, rzeczywistości lat 70-tych, obnażający absurd Polski socjalistycznej. (filmweb.pl)




Ciekawostki:
======

> W filmie pokazano wiele elementów działania systemu nomenklatury w PRL. Główny bohater filmu wspinał się po jej niższych szczeblach i napotykał w związku z tym wiele nieznanych mu zwyczajów, kodów kulturowych, a nawet pojęć. I tak na przykład jego córka Jagoda Karwowska, wkrótce po tym gdy jej ojciec został dyrektorem, została wciągnięta w środowisko tzw. bananówek. Karwowskiemu, któremu uświadomiła to jej koleżanka, wydawało się że chodzi o dziewczęta chodzące w spódnicach w banany (odc. 16). Natomiast w odcinku 14 Karwowski, nie będąc pewny, czy może samodzielnie wyznaczyć kierownika IV odcinka robót, udaje się do naczelnika Wydziału Kadr PZPR (tow. Iwanickiego), który wyjaśnia mu, że dane stanowisko obsadzane jest bez udziału struktur partyjnych. Te ostatnie musiały jednak wyrazić zgodę na awans samego Karwowskiego na stanowisko dyrektora, o czym mowa jest wprost w odcinku 13.

> Film pokazuje wiele panujących w latach 70. mód, m.in. rozwijający się kult komputera. Sam Karwowski zostaje jakoby wybrany na dyrektora właśnie przez komputer (marki Odra trzeciej generacji).

> W odc. 10 profesor Sanokki z Laponii, podczas sympozjum naukowego z dziedziny hydrologii, wypowiada się w języku obcym. W rzeczywistości po wyodrębnieniu i odwróceniu jego wypowiedzi programem do obróbki dźwięku, okazuje się wypowiedź w języku polskim: ciężki, więcej informacji o składzie uczestników. Z rozmowy wnoszę, tak, lepsza struktura. System, rekruta, lepsze rozwiązania. Światowa olimpiada, kolejna okazja do.... Kolejny fragment: Jest to naturalny wynik rozwoju sportu ciężarowego. Obserwujemy typ addytyczny. Wyciskanie tego rozwiązania. Wyboru dokonamy na miejscu. Tekst ten, wypowiadany przez profesora Sanokki, w rzeczywistości został wypowiedziany przez reżysera serialu ‒ Jerzego Gruzę.

> W pierwszych kilku odcinkach Karwowscy posiadają telewizor Libra 201. Był to odbiornik czarno-biały produkcji Warszawskich Zakładów Telewizyjnych. Jednak w odcinku 9. telewizor ten pokazuje „Bolka i Lolka”... w kolorze.

> W chwili rozpoczęcia nagrywania serialu (rok 1974) Andrzej Kopiczyński, grający 40-latka, miał w rzeczywistości 40 lat, a jego filmowa żona Anna Seniuk miała 32 lata. Natomiast Irena Kwiatkowska, która grała rzekomo 32-letnią "kobietę pracującą" (o czym mówi w odc. 1), miała wówczas 62 lata. Jej postarzały wygląd miał być spowodowany ilością wykonanej pracy (w sumie w serialu wymienia się 64 jej zawody).

> Irena Kwiatkowska grająca "kobietę pracującą" stworzyła jedną z najlepszych kreacji w swojej karierze aktorskiej oraz jedną z najlepiej zapamiętanych przez publiczność ról w Czterdziestolatku. (pl.wikipedia.org)




Spis odcinków:
==========

odc. 14 – Sprawa Małkiewicza, czyli kamikadze
> Stefan Karwowski, który został już dyrektorem Przedsiębiorstwa Robót Drogowych, zamierza powołać na stanowisko kierownika odcinka jednego z pracowników, odpowiadającego stawianym wymaganiom. Ale jest pewien mankament - kandydat był swego czasu zamieszany w „sprawę Małkiewicza”. Nikt nie potrafi wyjaśnić, o co chodziło w tej sprawie. Tymczasem w domu Karwowski też natrafia na „sprawę Małkiewicza” - syn Marek został usunięty ze szkoły za udział właśnie w sprawie syna Małkiewicza. Karwowski postanawia wyjaśnić tę dziwną historię.

odc. 15 – Kosztowny drobiazg, czyli rewizyta
> Dyrektor Karwowski postanawia wejść w dyrektorski krąg towarzyski – kontakty mogą mu pomóc w załatwianiu wielu spraw. Bierze udział w party u dyrektora Powroźnego. Magda, zachwycona hinduskim wystrojem mieszkania gospodarzy, postanawia przebudować własne mieszkanie, aby w odpowiednich warunkach przyjąć nowych gości. Do nowego living-roomu zakupiony zostaje w Desie kosztowny portret starszego pana - dobrze jest mieć bowiem portret jakiegoś przodka. Nadchodzi dzień rewizyty...

odc. 16 – Gdzie byłaś, czyli Szekspir
> Inżynier Karwowski, zajęty całymi dniami pracą, niewiele czasu poświęca dzieciom. Gdy pewnego wieczoru Jagoda nie wraca ze szkoły (po reprymendzie otrzymanej od ojca poprzedniego dnia w związku z kolejną dwóją), rodzice wpadają w panikę. Ojciec szuka córki w pogotowiu, w szpitalach, u jej koleżanek i znajomych. Kiedy rodzice tracą nadzieję na jej odnalezienie, Jagoda wraca do domu, ale nie chce rozmawiać na temat swej eskapady...




Bonus:
====
> Motylem jestem, czyli romans 40-latka (1976) [Film polski]

CZAS: 01:28:03
REŻYSERIA: Jerzy Gruza

Inżynier Stefan Karwowski wplątuje się w romans z popularną piosenkarką. (filmweb.pl)

Wideo: 640 x 480; 4:3; h264; 450 kbps; 30 fps;
Audio: aac; 160 kbps; 48000 Hz; kanały 2




OBSADA

> Andrzej Kopiczyński - Stefan Karwowski
> Anna Seniuk - Magda Karwowska
> Irena Kwiatkowska - kobieta pracująca
> Roman Kłosowski - Roman Maliniak
> Leonard Pietraszak - Karol Stelmach
> Zofia Czerwińska - Zosia Nowosielska
> Mirella Olczyk - Jagoda Karwowska, córka Magdy i Stefana
> Piotr Kąkolewski - Marek Karwowski, syn Magdy i Stefana
> Władysław Hańcza - ojciec Magdy Karwowskiej
> Ryszard Pietruski - dyrektor Mietek Powroźny
> Wojciech Pokora - inżynier Mieczysław Gajny
> Bogdan Baer - dyrektor Antek Pociecha
> Tatiana Sosna-Sarno - pielęgniarka Małgosia
> Leon Niemczyk - inżynier Małkiewicz
> Włodzimierz Boruński - sąsiad Karwowskich
> Bohdan Ejmont - inżynier Bek, zastępca Karwowskiego
> Stefan Friedmann - Cywiński, robotnik na budowie
> Wacław Kowalski - Popielak
> Wiesław Drzewicz - Zdzisław Burzyński




DANE TECHNICZNE

Przykładowy E01:

Format plików: *.ts
Wideo: 800 x 450; oryginalne proporcje obrazu 4:3, 1800 kbps; h264; 25 fps
Audio: aac; 256 kbps; 44100 Hz; kanały: 2

Rekonstrukcja cyfrowa.
S: VOD