...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...

[Gdy obojętność jest przyzwoleniem, a przyzwolenie jest akceptacją, gdy akceptacja jest tłumaczeniem że sytuacja jest wyższa racją...]


Lubelski death metalowy band Ulcer powrócił z płytą Heading Below. Najlepszą w swojej karierze.

Panowie postanowili rozszerzyć formułę, którą zaprezentowali fanom na Serpent Trinity (2007) i Grant Us Death (2013). Oczywiście osoba, która nigdy nie nadstawiała ucha przy muzyce Ulcer, powinna się spodziewać surowego death metalu osadzonego w jego szwedzkim nurcie, i to tego z początku lat dziewięćdziesiątych. Rzucanie pozornie banalnych porównań do Dismember czy wczesnego Entombed może świadczyć o pewnej recenzenckiej nieudolności, ale faktem jest, że jak ktoś chce sobie wyobrazić, jak brzmi Ulcer, to powinien sobie w pamięci odświeżyć (albo przypomnieć) klasyczne nagrania tych szwedzkich załóg.

Wpływy te widoczne są na przestrzeni całego Heading Below. Zespół dba o to, aby materiał był też wierny pewnym zasadom i raczej nie ma co liczyć, że Ulcer zacznie grać jakąś death metalową progresję w stylu Opeth, czy pójdzie w kierunku awangardowego black metalu. Nic z tych rzeczy. Faktem jest, że grupa przeszła stylistyczną ewolucję -- nieznaczną, ale jednak. Mówiąc krótko, kapela się rozwija. Ulcer dalej uprawia swój intensywny death metal, nie zapominając o melodii, obowiązkowych zmianach tempa z potężnymi zwolnieniami. Death metal w wykonaniu Ulcer jest przystępny, wpada w ucho i nie jest to w żadnym wypadku przytyk czy obraza – kompozycje stworzone przez lubelską ekipę są po prostu wysokiej jakości. Jednak do tego wszystkiego zespół dołożył kilka elementów, paleta pomysłów została nieco poszerzona i na Heading Below należy się spodziewać urozmaiconej nawalanki w najlepszym stylu.

Zacznijmy od końca, czyli od posępnego, długiego Enshrouded In Nothingness. Doom metalowy riff i nastrój kompozycji idealnie korespondują z tytułem, a dwaj wokaliści, czyli: Angelfuck i D. tworzą chyba jeden z najbardziej oryginalnych, frapujących połączeń w ekstremalnej muzyce w ostatnim czasie. Ale minorowy nastrój zostaje złamany szalonym przyspieszeniem, któremu z czasem towarzyszą klawiszowe partie w tle, nadając temu wszystkiego lekko oldschoolowy posmak. Czytając ten ustęp, ktoś pomyśli, że nic szczególnego panowie z Ulcer nie wymyślili, jednak dopiero odsłuch i poznanie na własnej skórze tego, jak to sobie poukładali i jak to idealnie współgra, powoduje, że mamy doczynienia z nieprzeciętną płytą.

Reszta krążka zdaje się tylko potwierdzać moje słowa. Panowie nie unikają pokazania się ze strony klasycznej Szwecji (przykład Sights To See, które są przy okazji majstersztykiem Wizuna za perkusją, polecam na słuchawkach sprawdzić). Rzecz jasna kilku kawałkom Ulcer stara się nadać nieco innego charakteru, nieraz mocno komplikując strukturę kompozycji, pamiętając o tym jednak, aby nie utracić w tym szaleństwie własnego stylu (doskonały The Phantom Heart i wspomniany Enshrouded In Nothingness). Czasami Ulcer stawia na czyste, soniczne szaleństwo, jak w ultra szybkim You Called, We Came. Nie ma krzty nudy na płycie.

Nie chcę za wcześnie wyrokować, że Heading Below okaże się death metalowym krążkiem roku w kraju nad Wisłą, bowiem obrazoburcy ze Stillborn pOPISali się w tym roku wyśmienitym materiałem. Jedno jest pewne, nowy Ulcer zostanie zapamiętany na lata.

Jakub Pożarowszczyk


Trzeci duży album lubelskiego Ulcer sprawił, że miałem ochotę zejść do piwnicy i zapolować na jakiegoś kocura. Mrok, zło i zniszczenie!

Krążek "Heading Below" z piwnicą ma zresztą dużo więcej wspólnego, niż może się wydawać. To album, który przywołuje dobre skojarzenia z death metalem lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Mam tu na myśli zgrywane od znajomych kasety z zachodnimi nagraniami, drukowane własnym sumptem gazetki fanowskie czy też piwniczne (względnie: garażowe) granie i wydzieranie ryja ku chwale metalu. O piciu taniego wina i paleniu ruskich szlugów nawet nie wspominam. Przy okazji można było dostać łomot na ulicy za swoją identyfikację z konkretnym gatunku muzyki, ale takie to były czasy, że wszystkiemu towarzyszyła pasja i zaangażowanie, na ogół nie idące w parze z rozsądkiem ciepłego makaronu. O tych czasach przypomina Ulcer, który na "Heading Below" brzmi esencjonalnie, zawadiacko i wściekle. Bez tego całego promocyjnego anturażu i nikomu niepotrzebnych dodatków.

Album zawiera dziewięć utworów, które zarejestrowała ta sama wesoła ekipa, co przed trzema laty, gdy Ulcer wydawał "Grant Us Death". Tak oto na nowym dziele kapeli z Lublina pojawiają się i zniszczenie sieją LucaSS, Mścisław, D.ssipline, Angelfuck, Szwed oraz Wizun. Na "Heading Below" nie ma więc miejsca na kompromisy i półśrodki. Zespół napierdala bez opamiętania, aż sypią się iskry i pęka szkło. Zaczyna się dość niepozornie utworem "Down Below", do którego wprowadza mroczne intro, oparte na elektronicznym pogłosie i gitarze akustycznej. Niemniej szybko sprawy w swoje instrumenty biorą gitarzyści LucaSS i Mścisław oraz perkusista Wizun. Ulcer rozgrzewa się do czerwoności, rozpędza się i biczuje deathmetalowymi riffami. W rytm tego drapieżnego szaleństwa wpisują się serie dialogów, które prowadzą D.ssipline i Angelfuck. Na tym polega zresztą wyjątkowość kapeli - dwóch totalnie dzikich wokalistów… agresywnych, trzymających swój growling na bardzo wysokim poziomie.

Wysoko trzeba też ocenić kolejne kawałki tworzące "Heading Below". Niczym wąż wije się dość niebanalna struktura "Fiends Forever", zwieńczonego klimatycznym solo gitarowym i totalnie połamaną sekcją instrumentalną, zaś "Sights To See" to już bezkompromisowe okładanie słuchaczy po pysku - riffami, wokalami, perkusją - choć i w tym przypadku Ulcer pozwolił sobie na trochę nieoczywistości schodząc na kilkanaście sekund na poziomie gitar w okolice drapieżnego groove. "All in Vain" oferuje znacznie więcej ciężaru, niż na dystansie całego albumu, aczkolwiek w tym przypadku nie brakuje też nieprzyzwoitej szybkości, a swoje wyraźne basowe dłuto do numeru przyłożył Szwed. Daje się więc zauważyć, że "Heading Below" nie jest pójściem na łatwiznę, jakąś kompilacją pomysłów, jakich w death metalu pełno, ale skuteczną próbą zaznaczenia swojego stylu. Poza dwójką wokalistów dochodzą do tego klasycznie brzmiące deathmeatlowe utwory, którym jednak nie brakuje ognia twórczego.

Tak też się dzieje w przypadku kompozycji "The Phantom Heart", znowu bardzo szybkiej, agresywnej i brutalnej, oferującej mnóstwo krótkich, klimatycznych gitarowych wypuszczeń. Ulcer niespecjalnie inwestuje w budowanie napięcia - wykłada death metal taki jaki jest, choć czasem zwalnia, opiera się na ciężkich, mających swoją tajemnicę patentach, w finale zawsze dokładając jakąś demoniczną instrumentalną improwizację. Z konwencji nie wyłamują się numery "You Called, We Came" i "Howl Of The Jackal" - maksimum deathmetalowego barbarzyństwa, żadnych kompromisów, totalne biczowanie dźwiękiem, mentalny wpierdol. Tymczasem "Miscarriage's Lullaby" stanowi przykład odrębnej formy od pozostałej części tracklisty krążka. Odniosłem tu wrażenie jakby muzycy chcieli stworzyć kawałek na potrzeby rzeźnickiego horroru. Wrażenie jednak ustępuje z każdym uderzeniem w perkusję przez Wizuna i każdym zdarciem strun LucaSSa i Mścisława. Ulcer potrzebował w tym przypadku nieco więcej wolności w głoszeniu death metalu. Być może jest to rezultat chęci szerszej prezentacji możliwości, jakie niewątpliwie rozsadzają wokalistów?

Możliwości to jedno ze słów, które definiuje obecną kondycję kapeli Ulcer. W pełni wykorzystane możliwości. Stempel na "Heading Below" kładzie bowiem przeszło dziewięć minut kompozycji "Enshrouded in Nothingness". To z jednej strony mocne podsumowanie całego materiału, z drugiej zaś kolejny obrazek na temat potencjału twórczego Ulcer. W niemiłosiernie wlokącym się utworze, ważącym chyba z 666 ton, dochodzi do spektakularnego rozszczepienia deathmetalowej mocy muzyków z Lublina. Kapela przyspiesza, zwalnia, zasypuje riffami, zakrzykuje wokalem, przywołuje niczym niezmąconego ducha gatunku, przywraca wiarę w death metal, aby w logicznej klamrze zamknąć dzieło. W sumie więc aż dziw bierze, że Ulcer nie wystąpił na tegorocznych Światowych Dniach Młodzieży! Przy takim potencjale dałoby się nawrócić niejedną duszę. Tym bardziej, że "Heading Below" ma dar nawracania. To nie tylko kapitalna dawka death metalu tu i teraz, ale też doskonała możliwość uruchomienia w sobie sentymentów za starymi, dobrymi czasami, które do tego gatunku coraz rzadziej się przedostają. Na (nie)szczęście jest Ulcer. Dobra robota!

Konrad Sebastian Morawski


1. Down Below
2. Fiends Forever
3. Sights to See
4. All in Vain
5. The Phantom Heart
6. You Called, We Came
7. Miscarriage’s Lullaby
8. Howl of the Jackal
9. Enshrouded in Nothingness

https://www.youtube.com/watch?v=NMb6fNYDvOs

POZWÓL POBRAĆ INNYM, NIE BĄDŹ ŚWINIĄ!!!

INITIAL SEEDING. SEED 14:30-22:00.
POLECAM!!!

START JAK BĘDĄ CHĘTNI... 100% Antifascist