...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...



[Gdy obojętność jest przyzwoleniem, a przyzwolenie jest akceptacją, gdy akceptacja jest tłumaczeniem że sytuacja jest wyższa racją...]




UWAGA! 25 października w Polsce pojawi się VIRUS!

Taki tytuł nosi nowa, czwarta płyta zespołu NEGATYW, która pojawi się po czterech latach oczekiwania fanów. Tak długa przerwa nie była jednak oznaką bezproduktywności członków zespołu. Mietall Waluś nagrał świetną solową płytę pod szyldem Mietall Waluś Magazine, z której utwór „Słońce” święcił triumfy na listach przebojów dwa lata temu; prowadził w lokalnej śląskiej stacji telewizyjnej autorski program muzyczny, a także nagrał wspólnie z aktorem Rafałem Królikowskim piosenkę”Odwagi Mi Trzeba” na rzecz osób niepełnosprawnych. Natomiast gitarzysta Negatywu Darek Kowolik wsparł T. Love na koncert w USA i Wielkiej Brytanii i Irlandii.

Spokojna praca bez presji firm fonograficznych zaowocowała spokojnym przygotowaniem i selekcją utworów jakie pojawiły się na przestrzeni tych czterech lat, i które zespól przetestował podczas swoich koncertów. Virus zawiera bardzo spójny materiał w warstwie muzycznej jak i tekstowej. Mietall konsekwentnie używając tylko polskiego języka jak zwykle w celnych słowach komentuje naszą rzeczywistość. To co wyróżnia go wśród polskich tekściarzy to proste i bezpośrednie wyrażanie emocji bez przysłowiowego owijania w bawełnę. Wielkim atutem płyty jest produkcja muzyczna – album został zrealizowany tylko z wykorzystaniem żywych instrumentów w Studio Radioaktywni pod Częstochową, a masteringu dokonał Leszek Kamiński. Innymi słowy – to wciąż dobry rock’n’roll!

W cenie pojedynczej płyty wydanej w gustownym digipacku fani otrzymają dodatkowe dvd zawierające pełnometrażowy koncert Negatywu nagrany w technologii HD w niesamowitej scenografii Planetarium Śląskiego ze świetną oprawą świetlną specjalnie dla zespołu przygotowaną przez firmę Target. Na płycie dvd znajdują się również dwa filmy dokumentalne: z nagrywania płyty i z kręcenia dvd.





"Virus" miał podobno przywoływać "starego, dobrego rock'n'rolla". Jeżeli to prawda, może być koronnym argumentem, że ten gatunek od dawien dawna jest martwy.

Historia Negatywu z początku wieku zawsze kojarzyła mi się z Ich Troje. Mam na myśli ich pozytywistyczna pracę u podstaw. Ślązacy w trzy lata od powstania zagrali ponad 100 koncertów, zarejestrowali demo i nakręcili teledysk "Amsterdam" za pieniądze od koleżanki. Mieli swój czas w okolicach 2001 roku. Dobrze przyjęty debiut, dziwaczne przeboje, Lenny Valentino, Projekt SI 031. Na tyle starczyło siły rozpędu, gdyż z albumu na album grupa coraz bardziej brnęła w kierunku autokarykatury. Apogeum osiągnęli, gdy nikt nie zostawił suchej nitki na solowym albumie Mietalla Walusia. Teraz, kiedy wydawało by się, że ostatni fani Negatywu wyginęli jak dinozaury, zespół powraca z czwartym krążkiem.

Pod względem stylistycznym "Virus" jest najmocniejszym materiałem w dorobku grupy. Nie czuć już parcia na nagranie kolejnego "hitu" w rodzaju "Mam to co chciałem" albo "Alone". Zespół postawił na mocne brzmienie w stylu lat 90. Gra surowo i motorycznie, nie boi się przesterów i dysonansowych zagrywek na gitarach, które bywają przełamywane humorystycznymi, "bigbitowymi" motywami ("Zazdrość, zawiść, gniew", "Wszystko takie proste"). Nie wiadomo na ile było to zamierzonym celem twórców, a na ile wypadkiem przy pracy, ale w związku z zabawą w Queens Of The Stone Age nie udało się im napisać ani jednego chwytliwego utworu. Cały "Virus" prezentuje się jako barwny przykład antyprzebojowego, grubo ciosanego skansenu.

Znowu też pozycję naczelnego grafomana polskiej piosenki alternatywnej potwierdza Mietall. Najlepsze co mu się zdarza to nieofensywne pisanie o niczym, najczęściej jednak hurtowo sadzi prostackie rymy, bełkotliwe obserwacje i jaskrawe przykłady niezwykle ubogiego słownictwa. Ironicznie w tym kontekście brzmią jego wersy "Wszystko takie proste wydaje się każdemu/Kto nie zrobił nigdy nic" - skierowane jak mniemam pod adresem krytyków.

Godne docenienia, że Negatyw dołączył do "Virusa" płytę DVD z zarejestrowanym w HD występem w Planetarium, ale staranność wydania nie powinna przesłonić nikomu meritum. Dla wszystkich byłoby lepiej, żeby ten materiał nigdy nie ujrzał światła dziennego.

Marek Fall




Suwerenność jest w cenie.

Miałem kiedyś przyjemność spotkać Mietalla Walusia podczas jednego z polskich koncertów Metallicy na Stadionie Śląskim w Chorzowie. Podejrzewam, że on tego nie pamięta, ale mi to spotkanie utkwiło w pamięci. Lubię płyty Negatywu, bo każdorazowe ich przesłuchanie jest właśnie jak takie przypadkowe spotkanie. Zaskakujące i osobiste.

Paradoksalnie, najsłabiej zapamiętałem album “Pamiętaj”. Za to “Paczatarez” i “Manchester” uznaję za dość istotne w moim dzisiejszym postrzeganiu rodzimej muzyki. Od wydania tego ostatniego, najbardziej zadziornego i brudnego dokonania grupy, minęło pięć lat. Negatyw nie był nigdy zespołem o nad wyraz oszałamiającej popularności, by ta przerwa mogła mu w jakikolwiek sposób zaszkodzić. Nigdy też nie budził takich emocji jak koledzy z Myslovitz, by jego nowa płyta stała się wydarzeniem na skalę krajową. Zamiast tego ma święty spokój i nie podlega żadnej presji. I dlatego właśnie krążek “Virus” jest tak dobry. Bo niewymuszony, spontaniczny i lekki. Z przemyślanymi tekstami i dopracowanymi kompozycjami.

Nowy krążek Negatywu to niezwykle konsekwentny album. Każdego, kto pamięta “Lubię Was”, “Amsterdam”, “Wracam, pytam, nie rozumiem”, “Nie udawaj” albo “Zatańcz”, nowe kawałki z “Grzechem” na czele z pewnością zaspokoją. To wciąż proste, melodyjne, gitarowe granie, które swojej prostoty się nie wstydzi. I nie ulega modom. Modom na indie, , synth i ejtis. Choć na dwoję babka wróżyła z tymi trendami. Suwerenność jest w cenie w coraz to mniejszym gronie. A, że ja do tego grona, nieskromnie mówiąc, przynależę, znajduję w muzykach Negatywu swoich mentalnych sprzymierzeńców.

Ich nową płytę przyjmując z całym dobrodziejstwem inwentarza. Bo oczywiście zdarzają się momenty słabsze, jak “Zazdrość, zawiść, gniew” czy “Gra”. Jednak album w głównej mierze budują albo przebojowe numery pokroju “Wszystko takie proste” i “Ty i ja” albo rozbudowane “Każdy ma słabsze dni” i “Srebrny dym”. Oraz słowa. Jeśli w XXI wieku liryczna warstwa utworów zeszła na znacznie dalszy plan, tak w przypadku tej kapeli odgrywają one jedną z decydujących ról. I chwała jej za to! Zgubiłem dawny blask / nadziei żal / dawno zgasł / chciałbym zachować twarz / oszukać strach / wiem, że mogę / przede mną nowe dni / powrócę gdy / odnajdę drogę / czy wiesz jak dotrzeć tam / gdzie czas / wstrzyma oddech. To wszystko rzeczy bardzo zwyczajne. Ale niewiele osób potrafi o nich opowiadać w piosenkach, w taki właśnie sposób.

Michał Baniowski




Grzech - 03:25
Ty i Ja - 03:10
Zazdrość, zawiść, gniew - 04:19
Gra - 04:06
Virus - 04:32
Wszystko takie proste - 04:31
Odważni - 04:28
Inny smak - 03:45
Każdy ma słabsze dni - 05:11
Srebrny dym - 07:40




Mietall Waluś - wokal, gitara elektryczna
Darek Kowolik - gitara elektryczna, chórki
Adrian "Afgan" Gąsior - gitara elektryczna
Krystian "Carlos" Różycki - gitara basowa
Łukasz Zając - perkusja
Muzyka - Darek Kowolik (8,10), Mietall Waluś (1,2,3,4,5,6,7,8,9)
Słowa - Mietall Waluś



https://www.youtube.com/watch?v=-ghSgrpq4iM



!!!



INITIAL SEEDING. SEED 14:30-22:00.
POLECAM!!!

START WIECZOREM... 100% Antifascist