Regulaminy i instrukcje, tyczące się piechoty, są dla oficerów oparciem i źródłem wiadomości
w zakresie postępowania w różnych okolicznościach służby w polu i walki piechoty.
Regulaminy te jednak są często zupełnie nieprzystępne dla przeciętnego podoficera piechoty. Prócz tego fakt, że wiadomości, dotyczące zakresu działania podoficera, zawarte są w różnych punktach tych regulaminów i że tylko nieliczne stronice poświęcone są jego obowiązkom — wywołuje potrzebę stworzenia podręczników,z których podoficerowie piechoty mogliby czerpać wskazówki i rady dla swego postępoAvania.
To też przystępując do opracowania „Podręcznika
taktycznego dowódcy drużyny strzeleckiej", postawiłem sobie jako zadanie: po pierwsze — zebrać te rozproszone w regulaminach zasady, któremi musi kierować się dowódca drużyny strzeleckiej przy rozwiązywaniu licznych zadań w służbie w polu i w czasie walki; po drugie — podać wskazówki postępowania w formie jak najbardziej przystępnej.
Przykłady, które podaję w większości rozdziałów,mają na celu:
— dać wzór rozumowania, jakie musi przeprowadzić dowódca drużyny w chwili, gdy znajdzie się w po­
łożeniu, wymagającem powzięcia decyzji i wydania rozkazów ;
— uczynić „Podręcznik" mniej suchym i odróżnić go w ten sposób od regulaminu.
Czy praca moja odpowie swemu celowi, czy przyniesie pożytek posługującemu się nią drużynowemu —
ocenę tego pozostawić muszę tym kolegom, którzy zadadzą sobie trud jej przeczytania.
Kolegom tym wdzięczny będę za wykazanie wszystkich braków i niedociągnięć..
Na tem miejscu składam gorące podziękowanie Panu Podpułkownikowi Szt. Gen. Bolesławowi Krzyżanowskiemu za udzielenie mi przy opracowaniu „Podręcznika" cennych rad i wskazówek.
A U T O R