|
...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...
Po okrzykniętej jazzowym debiutem roku płycie Introducing NSI Quartet powraca z drugim albumem zatytułowanym The Look Of Cobra. Muzyka zespołu zawiera szeroki wachlarz inspiracji - od klasycznego jazzu do współczesnych improwizacji, muzyki tanecznej i dźwiękowych pejzaży rodem z Ameryki Łacińskiej. Mocne, energetyczne granie przeplata się na albumie z urzekającymi melodiami, a całość okraszona jest swobodą charakterystyczną dla muzyki improwizowanej.
Na nowej płycie zespół postanowił rozszerzyć dotychczasową formułę kwartetu bez udziału instrumentu harmonicznego i do nagrania części utworów zaprosił laureata Fryderyka, znakomitego, pianistę Dominika Wanię, który swoją grą nadaje brzmieniu grupy nowego wymiaru. Pełne żywiołowej energii i bogate w barwy dźwięki z The Look Of Cobra na długo pozostają w głowie.
Audio-Cave
Album ten miał być naturalną, twórczą kontynuacją debiutanckiego krążka „Introducing”. W rzeczy samej tak się dzieje, tym bardziej że pozbawiony typowego instrumentu harmonicznego zespół zaprosił w charakterze gościa Dominika Wanię, pianistę, który zaczyna być firmą na naszym rynku. O tym, że formacja NSI ma świetną prasę, rzesze fanów (a może wręcz wyznawców), nie muszę pisać.
Muzycy wspaniale zbudowali dramaturgię płyty, a właśnie dobre ułożenie poszczególnych utworówto ciągle w naszym kraju problem. Przecież płyta jest jak książka. Nawet jeśli składa się ze zbioru nowel, to warto je tak poukładać, aby jak w „Szeherezadzie” chciało się czekać na kolejną opowieść. Otwierający całość demoniczny Tvoor jest uwerturą-wizytówką, a może wręcz zapowiedzią, jakie klocki będą nam układać wykonawcy. Polskim klimatem w Rybobon, pobrzmiewającym lekką nutą folkowej melancholii, robią coś, co w sporcie nazywamy rozbiegiem do skoku, którym okazuje się Sophia. Warto dodać, że zarówno Tvoor, Rybonon, jak i Sophia to kompozycje saksofonisty Bartka Prucnala.
Na kompletnie innym brzegu leżą utwory trębacza Cypriana Baszyńskiego. Jego świat roztacza się między post-coltrane’owską niwą, a tym wszystkim, co kochamy we współczesnym mainstreamie, a może raczej zbudowanym na głównym nurcie straight-
ahead jazzie. The Sorcerer’s Ball to solidny fragment płyty. Zgodnie z tytułem Dialog drugi staje się swobodną rozmową między Baszyńskim a Prucnalem. Udu to najdłuższa pozycja albumu (w dodatku bez fortepianu), fajnie osadzona na groovie, solidnym fundamencie basu i perkusji, pokazująca wszystkich członków NSI Quartet (a czasem kwintetu) wyłącznie z dobrej strony. W takiej konwencji łatwo wpłynąć na rafy przegadanych improwizacji, a tu mamy powściągliwość godną mistrzów. POPISowa gra kontrabasisty Macieja Adamczaka oraz perkusisty Dawida Fortuny, który wyrasta na jednego z czołowych drummerów Rzeczpospolitej (kreatywnych brzmieniowców, a nie jedynie maszynek do trzymania time’u!).
Album zamyka Cobra Blues, rekapitulacja z Dominikiem Wanią przy instrumencie. Słowo blues należy tu traktować bardzo umownie. Za ten utwór całej piątce należy wystawić szóstkę. Solo Dominika Wani to Mt Everest!
Piotr Iwicki
Drugi album kwartetu NSI zgodnie z zapowiedziami stanowić miał rozwinięcie i dopełnienie tego, co zespół zaprezentował na debiutanckim wydawnictwie zatytułowanym "Introducing". Muszę stwierdzić, że ten deklarowany proces kontynuacji nie stał się jedynie czczą, marketingową gadką. Nietrudno odnaleźć na "The Look Of Cobra" nawiązania i kontynuacje tego, co zawierała poprzednia płyta. Począwszy od pojawiającego się motywu kobry, poprzez tytuły, konstrukcje i klimat utworów.
Całość materiału ponownie jest dziełem Cypriana Baszyńskiego i Bartka Prucnala. Znów pojawia się duetowy dialog tych dwóch muzyków ("Dialogues II"), choć tym razem w znacznie bardziej rozbudowanej formie. Za rozwinięcie formuły trzeba niewątpliwie uznać zaproszenie do kilku nagrań znakomitego Dominika Wani. Instrument harmoniczny w składzie zespołu otworzył nowe możliwości przed muzykami, choć można mieć wątpliwości, czy nieco – w tym akurat przypadku – nie zachwiało to spójnością prezentowanego materiału.
Najlepiej i najciekawiej wypadły kompozycje zarejestrowane w podstawowym składzie kwartetu. Jednak stosunkowo krótka długość płyty – zaledwie pięćdziesiąt jeden minut – nie pozwala na drążenie i rozpamiętywanie ewentualnych jej niedoskonałości. Lepiej skupić się na tym, co dobre – a w zasadzie w przypadku "The Look Of Cobra" – bardzo dobre. Moją uwagę przykuły dwa utwory: otwierający płytę "Tvoor" i przedostatni "Udu". Zwłaszcza w drugim z nich, najdłuższym w zestawie, możemy zapoznać się z pełnym spektrum pomysłów NSI Quartet i różnorodnością sposobów ich realizacji.
Chwaląc zespół muszę ze szczególną atencją wspomnieć o przebudowanej – w stosunku do debiutu – sekcji rytmicznej (Mike'a Parkera zastąpił Maciej Adamczak). To właśnie Adamczak i Fortuna znakomicie wypadli w solówkach, ale także, a może przede wszystkim, w budowaniu drugiego planu dla instrumentów dętych. Często cofałem się w trakcie słuchania, by z lubością odkrywać smaczki i niuanse gry kontrabasu oraz perkusji. Zaletą jest też zaznaczona już wcześniej zwięzłość wydawnictwa.
Choć "The Look Of Cobra" zostawia słuchacza z lekkim uczuciem niedosytu, to wolę zdecydowanie takie wrażenia niż niecierpliwe oczekiwanie na koniec rozdętej do granic możliwości nośnika płyty, co niestety czasem się zdarza. NSI Quartet ma do przekazania dokładnie tyle, ile trzeba, i jest to zdecydowanie przemyślana i zaplanowana decyzja. Zalecam więc skrzyżować spojrzenie z tytułową kobrą.
Krzysztof Komorek
1. Tvoor
2. Rybobon
3. Sophia
4. The Sorcerer's Ball
5. Dialogues II
6. Udu
7. Cobra Blues
Cyprian Baszyński - trąbka
Bartek Prucnal - saksofony
Maciej Adamczak - kontrabas
Dawid Fortuna - perkusja
Dominik Wania - fortepian (gościnnie)
https://www.youtube.com/watch?v=t1aKQC_1rGo
NIE ZACHOWUJ SIĘ JAK PRAWDZIWY POLSKI KMIOT... POBIERAJĄC UDOSTĘPNIAJ... UDOSTĘPNIAJ TAKŻE PO POBRANIU!
INITIAL SEEDING. SEED 14:30-22:00.
POLECAM!!!
START WIECZOREM... 100% Antifascist
|
