|
...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...
Gdy stało się jasne, że w twórczości Soft Machine nie ma już miejsca na partie wokalne, Robert Wyatt zdecydował się definitywnie opuścić zespół. Pozostali muzycy jako nowego perkusistę chcieli zatrudnić Johna Marshalla, ten jednak odmówił, ze względu na zobowiązania w zespole Jacka Bruce'a. Elton Dean zaproponował wówczas Phila Howarda, z którym grał w grupie Just Us. Ze względu na zbliżające się koncerty, nie było czasu na znalezienie innego kandydata, więc Howard dołączył do zespołu. Pomiędzy występami kwartet znalazł czas na krótką sesję nagraniową (zarejestrowano trzy utwory, które wypełniły pierwszą stronę albumu "Fifth"). Jednak nowy perkusista nie sprawdził się podczas koncertów - jego gra dobrze współgrała z saksofonem Deana, ale problemem był brak dobrej interakcji z basem Hugh Hoppera i klawiszami Mike'a Ratledge'a. Ponoć brzmiało to tak, jakby na scenie występowały dwa duety, a nie jeden zespół. Howard został więc oddalony, a na jego miejsce przyjęto Marshalla, który po rozwiązaniu grupy Bruce'a stał się bezrobotny. Już z jego udziałem zarejestrowano resztę piątego longplaya Soft Machine.
Podobnie jak "Czwórka", "Piątka" to właściwie stricte jazzowe wydawnictwo. Może już trochę mniej awangardowo-freejazzowe, ale za to całkowicie zrywające z pierwiastkiem rockowym. Rozpoczyna się od dwóch kompozycji Ratledge'a. "All White" to przede wszystkim intrygujące partie Deana i intensywna gra Howarda; partie pianina elektrycznego i basu są jakby schowane w tle - stanowią szkielet kompozycji, wokół którego budowane są improwizacje pozostałych muzyków. W "Drop" wracają natomiast elektroniczne eksperymenty w duchu Terry'ego Rileya, znane już z kompozycji "Out-Bloody-Rageous" (wydanej na "Third"). Ciekawym pomysłem są słyszane w tle odgłosy kapiącej wody. W drugiej połowie zwiększa się dynamika, dochodzą partie Deana, Howarda i przede wszystkim Hoppera, dającego świetny pOPIS gry na basie. Pierwszą część (i stronę w wydaniu winylowym) albumu kończy kompozycja basisty, stonowana "M C". Improwizowany początek najpierw sprawia wrażenie chaosu, jednak już po chwili wszystko zaczyna się układać w spójną całość.
Druga stronę rozpoczyna kolejna kompozycja Ratledge'a, najdłuższa na albumie, ponad ośmiominutowa "As If". Stonowana gra klawiszowca i sekcji rytmicznej stanowi akompaniament do improwizowanych solówek - najpierw rozedrganego saksofonu, a następnie kontrabasu, na którym znów gościnnie zagrał Roy Babbington. "L B O" to niespełna dwuminutowa solówka Johna Marshalla, która poza pokazaniem szybkości perkusisty nic nie wnosi do całości. Ten słabszy fragment w pełni wynagradza następny utwór - skomponowany przez Ratledge'a "Pigling Bland". Zaskakująco melodyjny, z pięknymi partiami saksofonu i pianina elektrycznego, którym towarzyszy dość skoczna, nieco funkowa gra sekcji rytmicznej. Całość kończy kompozycja Deana, "Bones", nie przypominająca niczego z wcześniejszych dokonań grupy. Solowym partiom saksofonu towarzyszy dość mroczny podkład niemalże ambientowych organów i pojedynczych uderzeń talerzy. Jest w tym coś z bardziej eksperymentalnych nagrań wczesnego Pink Floyd.
"Fifth" to dziwny album. Rockowy zespół grający niby stricte jazzowo, ale jednak prościej, bardziej schematycznie od prawdziwych jazzmanów. To muzyka nie do zaakceptowania ani przez rockowych, ani jazzowych ortodoksów. Nawet dla miłośników fuzji jazzu i rocka może to być ciężki orzech do zgryzienia, ze względu na hermetyczny, ukierunkowany na jazz charakter tego wydawnictwa. Na "Fourth" niby jest podobnie, ale jednak można się dopatrzeć jakiś rockowych pozostałości, np. w ciężkim brzmieniu. Mimo wszystko uważam, że "Piątka" to naprawdę udany album jazzowy. Może dlatego, że jako rockowy słuchacz nie słyszę tej niedoskonałości w grze muzyków, która odstrasza słuchaczy jazzu.
Paweł Pałasz
1. All White
2. Drop
3. M C
4. As If
5. L B O
6. Pigling Bland
7. Bone
8. All White (Take Two)-Bonus
Mike Ratledge - instr. klawiszowe
Elton Dean - saksofon, saxello, pianino elektryczne (2)
Hugh Hopper - bass
Phil Howard - perkusja i instr. perkusyjne (1-3)
John Marshall - perkusja i instr. perkusyjne (4-6)
Gościnnie:
Roy Babbington - kontrabas (4)
https://www.youtube.com/watch?v=svJxLrK-frg
NIE ZACHOWUJ SIĘ JAK PRAWDZIWY POLSKI KMIOT... POBIERAJĄC UDOSTĘPNIAJ... UDOSTĘPNIAJ TAKŻE PO POBRANIU!
INITIAL SEEDING. SEED 14:30-22:00.
POLECAM!!!
START WIECZOREM... 100% Antifascist
|
