...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


Zespół Nexion debiutował w 2017 roku albumem EP „Nexion”, który został bardzo dobrze przyjęty przez metalowe środowisko i aż domagał się kontynuacji. Już wtedy większość odbiorców zdawała sobie doskonale sprawę z tego, że jest to dopiero przedsmak tego co grupa zaprezentuje w przyszłości. Nie wiedzieli oni jednak tylko, że przyjdzie im czekać aż trzy lata, żeby móc się w końcu o tym przekonać. Ale było warto!

20 czerwca 2020 roku zespół Nexion wydał długo oczekiwany longplay pod tytułem „Seven Oracles”, za pośrednictwem włoskiej wytwórni Avantgarde Music. Podobnie jak to miało miejsc przy debiucie, najnowszy materiał również został nagrany w Islandii w Studio Emissary (jesienią 2019 roku), a jego miksowaniem i masteringiem zajmował się ponownie Stephen Lockhart. Warto dodać, że wydawnictwo posiada świetnie przygotowaną wkładkę, w której znajdziemy m.in. zdjęcia zespołu wykonane przez Void Revelations, a także rysunki i kaligrafie autorstwa Jose Gabriela Alegría Sabogala. Wprawdzie to muzyka jest najważniejsza, ale wiadomo – diabeł tkwi w szczegółach. Na marginesie dodam, że miejsce poprzedniego perkusisty zajął obecnie Sigurður Jakobsson. Ponadto warto wyjaśnić, że wokalista Josh Rood, nie jest rodowitym Islandczykiem, to Amerykanin, który przeniósł się na Islandię, aby studiować na uczelni akademickiej historię nordyckich wierzeń i religii. Co okazuje się nie być przypadkiem, kiedy weźmiemy pod uwagę koncepcję najnowszego wydawnictwa Nexion.

Z materiałów promocyjnych wytwórni Avantgarde Music dotyczących omawianego albumu dowiadujemy się następujących kwestii. Natura istnienia oraz ludzka wartość i znaczenie są centralnymi tematami każdej religii, każdej duchowości i niezliczonych filozofii. Dlatego właśnie najnowszy materiał Nexion podejmuje się wyjaśnienia dokładnie tych tematów. „Seven Oracles” (pl. Siedem wyroczni) ukazuje olśniewającą „Proklamację”, przesłanie skierowane do współczesnego społeczeństwa, które ma za zadanie otworzyć oczy i umysł na ostateczne przeznaczenie świata, ludzkości i człowieka.

Okładka albumu przedstawia siedmiogłową bestię, przed którą pojawia się postać wykonująca antyczny religijny rytuał tzw. libację, która polega na złożeniu ofiary dla bóstwa przez wylewanie na ziemię cennych płynów. W tym przypadku postać oferuje bestii tę ofiarę, za uzyskanie od niej mądrości dla całego świata. Każda z siedmiu głów bestii jest osobną wyrocznią. Podobnie, każda z siedmiu kompozycji, które znajdują się na płycie stanowi indywidualne przesłaniem dla słuchacza. Trzeba wiedzieć, że trzy głowy zwierząt – wilka, lwa i psa, wywodzą się z okultystycznych średniowiecznych wierzeń i przedstawiają kolejno przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, których połączone głosy nie uznają żadnego wyższego autorytetu. Każda wyrocznia odnosi się do natury istnienia i tłumaczy ją z innej strony, odsłaniając i podważając „prawdy”, jak wąż, który podgryza korzenie drzewa Yggdrasil. Każda kompozycja Nexion jest sztyletem, każdy akord trucizną, a każde słowo ogniem niszczącym poczucie egzystencjalnej wiary słuchacza.

Kończąc temat koncepcji, na której oparty został materiał „Seven Oracles”, nie sposób pominąć także ideę i filozofię zawartą w zamykającym ten album utworze „The Last Messiah”. Otóż kompozycja ta nawiązujące do eseju o tym samym tytule napisanego przez norweskiego filozofa Petera Wessela Zapffe. Według niego człowiek stanowi osobliwy biologiczny paradoks, który polega generalnie na tym, że posiada on za silnie rozwiniętą świadomość, która nie pozwala mu na normalne funkcjonowanie. Tego problemu nie ma u zwierząt. Człowiek otrzymał od natury po prostu za dużo, pragnie żyć i niż jest w stanie tak naprawdę unieść prawdy, że jego jedynym przeznaczeniem jest po prostu śmierć. Zapffe wysuwa wniosek, że ludzkość powinna przestać się oszukiwać, a naturalną konsekwencją tego powinno być zakończenie przez nią istnienia poprzez powstrzymanie się od prokreacji. Tym samym dochodzimy antynatalizmu, filozofii przypisującej negatywną wartość narodzinom i postulującej o rezygnację z prokreacji.

Po tym wstępie (przydługim, acz ważnym) możemy w końcu „spokojnie” zanurzyć się w muzykę Nexion. Bardzo szybko okazuje się, że „Seven Oracles” to najmroczniejsza ciemność jakiej można zaznać na dalekiej północy, która jest jak lodowato zimna pięść trzymająca nas w mocnym i bezlitosnym uścisku. Black metalowe brzmienie Islandczyków (i Amerykanina) nasączone jest dodatkowo elementami blackned doom i death, stąd tak bardzo niesamowite i ekstremalne jest ogólne wrażenie tej muzyki. Nexion wspaniale korzysta z dziedzictwa czarnej metalowej sztuki, umiejętnie pielęgnując i rozwijając jej surowy i nikczemny charakter. Panwie przypominają nam, że istotą tej muzyki jest przede wszystkim jej agresywny, złowieszczy i okultystyczny charakter, który emanuje piekielną, rytualną mocą.

Muzycy budują tutaj ogromne i masywne ściany dźwięków za pomocą przenikliwych i ostrych riffów gitar odpowiednio zsynchronizowanych z dudniącym basem oraz ciężką, intensywną perkusją. Rzadko kiedy mamy czas na wytchnienie i zaczerpnięcie głębszego oddechu. Nexion pochwalić może się nie tylko utalentowanym instrumentalistami, ale również fantastycznym wokalistą. Po pierwsze Josh ma głęboki i potężny demoniczny głos, a po drugie doskonale wie w jaki sposób z niego korzystać. Ryczy i warczy tak, że sam diabeł mógłby się od niego uczyć. Nawet kiedy śpiewa „czystym”, sakralnym i podniosłym głosem potrafi doprowadzić do mrocznej rozkoszy. Chociaż atmosfera „Seven Oracles” jest silnie ponura i niepokojąca, jednocześnie zawiera w sobie sporo melodyjnych i klimatycznych fragmentów, które sięgają do skandynawskich korzeni kapeli.

Dzięki niesamowitej muzyce, koncepcji i atmosferze „Seven Oracles”, która wprowadza słuchacza w mroczny trans, Nexion jest w stanie rywalizować z najlepszymi w danym gatunku. Panowie stworzyli zachwycające dzieło. Niech Was pochłonie!

Marcin Kozicki


1. Seven Oracles 06:22
2. Revelation of Unbeing 05:35
3. Divine Wind and Holocaust Clouds 05:52
4. Sanctum Amentiae 06:05
5. Utterances of Broken Throats 07:08
6. The Spirit of Black Breath 06:25
7. The Last Messiah 09:05


Kári Pálsson - Bass
Jóhannes Smári Smárason - Guitars
Óskar Rúnarsson - Guitars
Josh Rood - Vocals
Sigurður Jakobsson - Drums


https://www.youtube.com/watch?v=pVPAnyUWUYE

NIE ZACHOWUJ SIĘ JAK PRAWDZIWY POLSKI KMIOT... POBIERAJĄC UDOSTĘPNIAJ... UDOSTĘPNIAJ TAKŻE PO POBRANIU!

INITIAL SEEDING. SEED 14:30-22:00.
POLECAM!!!

START WIECZOREM... 100% Antifascist