...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


Czy zwątpiłem? Trochę. Czy wierzyłem? W głębi duszy – na pewno. Kiedy na nową studyjną płytę jednego ze swoich najulubieńszych zespołów trzeba czekać długie cztery lata – wątpliwości, czy się w ogóle ukaże, są uzasadnione. I potrzebna jest też wielka wiara, że to się jednak stanie. I w końcu jest: „En annan värld” – perfekcyjny pod każdym względem najnowszy album szwedzkiej Agusy.

Nie da się ukryć, że tym razem Mikael Ödesjö wystawił cierpliwość wielbicieli zespołu na wielką próbę. Tak długiej przerwy pomiędzy publikacją kolejnych płyt studyjnych muzycy z Malmö bowiem jeszcze sobie nie zrobili. Po publikacji debiutanckiego krążka „Högtid” (2014) na jego następcę, czyli longplay „Två”, czekaliśmy rok, a na trzecią w kolejności „Agusę” dwa lata. Teraz oczekiwanie przeciągnęło się do czterech lat! Owszem, to prawda po drodze były jeszcze płyty koncertowe – „Katarsis” (2016), „In Concert” (2018), „Ekstatis – Live in Rome” (2018) – ale mimo wszystko nie były one w stanie w satysfakcjonujący sposób wypełnić niebezpiecznie przedłużającej się pustki. Z drugiej strony: czy lepszym rozwiązaniem byłoby wydawanie co roku nowej płyty, która nie spełniałaby oczekiwań słuchaczy? To oczywiście pytanie retoryczne…
W porównaniu z „Agusą” (2017) skład formacji został znacząco przemeblowany. Po wydaniu płyty z grupą rozstał się klawiszowiec Jonas Berge, którego na koncertach promujących album zastąpił Duńczyk Jeppe Juul. Okazał się on jednak jedynie wyjściem awaryjnym, ponieważ nie doczekał w zespole rozpoczęcia pracy nad kolejnym wydawnictwem. W efekcie na wydanym 10 września tego roku longplayu „En annan värld” na organach Hammonda i syntezatorach gra już kto inny. To Roman Andrén – artysta niezwykle doświadczony, dotąd jednak specjalizujący się w zupełnie innej muzyce, łączącej latynoski jazz z funkiem i soulem. Co doskonale słychać na jego solowych płytach: „Ambessa’s Dream” (2004), „Juanita” (2007), „Color Green” (2010), „Lovin’ You” (2011), „Cabra Negra” (2012), „The Oyster of Basatan” (2013), „Rain King” (2017). Od niektórych tytułów aż ciarki przechodzą po plecach, ale spieszę z uspokojeniem: na „En annan värld” Andrén wypada równie rasowo i stylowo, jak jego poprzednicy (Berge i Juul).

Druga roszada personalna wiązała się z odejściem basisty Tobiasa Petterssona, który postanowił grać muzykę nieco ostrzejszą i mniej przewidywalną, czego dowodzą albumy dwóch nowych projektów, w jakie zaangażował się już po pożegnaniu z przyjaciółmi z Agusy: Älgarna från Värmland („Din sjæl er et nunskib”, 2020) oraz Nepal Death („Nepal Death”, 2021). Zastąpił go natomiast dopiero zaczynający karierę Simon Ström. Poza tym na „En annan värld” usłyszeć możemy także – obok Mikaela Ödesjö (grającego na gitarach solowej, akustycznej i klasycznej) – flecistkę Jenny Puertas i perkusistę Tima Wallandera. Stylistycznie Agusa pozostała wierna swym progresywno-folkowym korzeniom, które z pełnym rozmachem wypuściła na krążku „Två”. Z tamtym wydawnictwem łączy najnowsze jeszcze jeden fakt: oba krążki zawierają tylko dwie rozbudowane kompozycje.

„Sagobrus” to dwudziestopięciominutowa suita, w której Agusa lśni wszystkimi barwami muzycznej tęczy: od subtelnego folku, znaczonego dźwiękami fletu, po zadziorny gitarowy rock, od szybkiej i roztańczonej sekcji rytmicznej po powolne i majestatyczne organy Hammonda. Co najistotniejsze: wszystko to jest ze sobą umiejętnie powiązane, a więc koncepcyjnie przemyślane i odpowiednio zaaranżowane. Delikatny początek (klawisze, gitara i flet) stanowi idealny punkt wyjścia: na tym można stopniowo budować napięcie, nakładając na siebie coraz intensywniejsze partie poszczególnych instrumentów. Co w konsekwencji prowadzi do przesilenia i tym samym zmusza muzyków, by zamknąwszy jeden wątek, natychmiast przystępowali do konstruowania kolejnego. W każdej części skrzą się solówki urzekające z jednej strony nastrojowym pięknem (flet, niekiedy także w duecie z gitarą akustyczną), z drugiej – wewnętrzną mocą (Hammondy, gitara elektryczna). Najbardziej porywające są te fragmenty, w których oba światy wzajemnie się przenikają. A że nie należą one wcale do rzadkości – nie ma możliwości, aby nie zachwycić się „Sagobrus”.

W krótszym o kilka minut „Uppenbarelser” wcale nie dzieje się mniej. Inaczej jednak rozłożone są akcenty: całość zaczyna się od partii gitary akustycznej, z którą kontrastują wtręty elektroniczne (nie brakuje ich zresztą również w części środkowej kompozycji). Do tego dochodzą dźwięki drumli i chwytający za serce i duszę motyw zagrany przez Mikaela na gitarze klasycznej. Nieco mniej jest w tym utworze Hammondów (ale kiedy się już pojawiają, potrafią urzec urodą i przygnieść do ziemi ciężarem), które częściej ustępują miejsca progresywnym syntezatorom. Kiedy dołącza do nich jeszcze gitara solowa, muzyka Agusy przywodzi na myśl najwybitniejsze dokonania Jethro Tull z lat 70. ubiegłego wieku. Tyle że w wersji instrumentalnej. Nie mniej urokliwie prezentuje się też okładka wydawnictwa, za którą odpowiadał jeden z dwóch nowych muzyków formacji z Malmö. Jak widać, Simon Ström jest równie utalentowany plastycznie, jak i muzycznie. „En annan värld” to kolejna doskonała płyta szwedzkiego kwintetu. Oby sytuacja pandemiczna pozwoliła, by w ramach trasy promocyjnej zespół mógł ponownie zawitać do naszego kraju.

Sebastian Chosiński


1. Sagobrus 25:01
2. Uppenbarelser 21:12


Mikael Ödesjö – gitara elektryczna, gitara akustyczna
Jenny Puertas – flet
Roman Andrén – instrumenty klawiszowe
Simon Ström – gitara basowa
Tim Wallander – perkusja, instrumenty perkusyjne

https://www.youtube.com/watch?v=rTFRKfdITcc

NIE ZACHOWUJ SIĘ JAK PRAWDZIWY POLSKI KMIOT... POBIERAJĄC UDOSTĘPNIAJ... UDOSTĘPNIAJ TAKŻE PO POBRANIU!

INITIAL SEEDING. SEED 14:30-22:00.
POLECAM!!!

START WIECZOREM... 100% Antifascist