|
...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...
...( Opis )...
Pierwsza z tegorocznych mniej oczywistych perełek death metalowych. Amerykański DIPYGUS pod koniec stycznia wydał swój drugi album studyjny „Bushmeat”.
I to jest moi kochani sztos absolutny – płyta, która z jednej strony nawiązuje do estetyki gore, składa hołd takim zespołom jak Impetiego czy Autopsy, z drugiej zaś wydaje się w tym swoim przekazie mniej dosadna, idąca w kierunku surrealistycznego horroru, efemerycznych doznań, których możemy doświadczyć w tej nieuchwytnej chwili gdy już nie śpimy, ale jeszcze się nie obudziliśmy. Ta muzyka czasem zwalnia snując klimatyczną, przerażającą opowieść, pełną rozedrganego piękna, które pulsuje wzbierającym niepokojem i rodzącą się trwogą.
Brzmienie gitar jest czyste i selektywne, partie rytmiczne tworzą solidny kręgosłup, ale nie są zbyt ordynarne ani surowe – wokal pełen zohydzenia i odrazy. I choć nie brakuje tu potężnych, chwytliwych i powalających riffów, których miejscami nie powstydziłaby się sama Necrophagia, to najpiękniejsze na tej płycie są te chwile, gdy muzyka rozpływa się w zupełnie nieoczywistych harmoniach, oblepia, tłamsi, mami, wciąga do swojej króliczej nory, w której świat jawi się zupełnie inaczej niż ten, do którego przywykliśmy. Świat, w którym dzieci w przedszkolu robią origami z ludzkiej skóry i łańcuchy na choinkę z wnętrzności rozkładających się trupów.
Nie oczekujcie jednak jakichś dziwadeł i jazdy na niebieskim kucyku w basenie wypełnionym budyniem przy sypiących się z nieba konfetti z suszonych skórek po łuskanym bobie. Czasami jest trochę dziwnie i niebezpiecznie, ale wszystko w ramach death metalowego teatru. Żadnych twardych narkotyków.
Aż trudno uwierzyć, że DIPYGUS poruszając się w tak wyświechtanej estetyce zdołał stworzyć muzykę tak świeżą, miejscami zaskakującą i po całości ekscytującą. Słucham „Bushmeat” od kilku dni jak urzeczony i nie mogę przestać.
Maria Konopnicka
The long-awaited 2nd full-length by this U.S. band. Since the dawn of the Paleolithic age, mankind has recorded spectacular scenes of death, whether in scenes of cannibal feasts crudely etched on cave walls, massacres immortalized in glyphs adorning monuments of the ancient kingdoms, or in chance recordings of grisly accidents, compiled and sold on home video to those with a thirst for that which is denied to them by our "civilized" society. Spawned in the contaminated sewers of Santa Cruz, CA in 2013, Dipygus began as a 4-piece mutation performing rudimentary styles of Death Metal, a sonic evolution of the tradition continued from the time of Cro-Magnons. A 2015 demo recording, the earliest surviving documentation of the band, reveled in unexplained and bizarre events, including peculiar methods of whale carcass disposal and otherworldly monsters from on and off the silver-screen. After a lineup change in 2016, Dipygus recorded the "Long Pig Feast" EP, which featured terrifying rites, ritual mutilations, and ominous sightings of a Mesozoic relic in the heart of the Congo. The debut album, "Deathooze", slowly de-composed in the murky shallows of powerplant runoff in the Monterey Bay, ultimately being recorded in 2018. Though quickly banned in over 16 countries, the debut album -exhibited in North America by Expansion Abyss and Caligari Records- attracted immediate attention among slime fetishists and similarly deviant circles. Placed appropriately alongside the Fiji mermaids and other grotesque artefacts found in curio cabinets of modern-day antiquarians, "Deathooze" continued the band's exploration of inexplicable incidents, mysterious beasts and shocking carnage, including genuine audio recovered from a fatal attack at the hands of an ape gone mad! Following their debut album, Dipygus was conjoined with an additional member, and began a new exploration in search of secrets hidden in the jungles of lost continents, where life is cheap. After successful initiation into the shadowy world of black-market cuisine, an agreement was reached with Memento Mori for the release of Dipygus' 2nd full-length, "Bushmeat". Showcasing more exotic and repulsive themes of the supernatural and taboo, "Bushmeat" presents an uncensored and unrelenting spectacle, with each element of the previous work irresponsibly taken to a further extreme. A prime cut of raw and grueling terror, it is fit for consumption by headhunters, body-snatchers, toad-venom junkies, cargo cultists, aquatic ape theorists, disaster tourists, carriers of tropical disease, voodoo practitioners and orgone revivalists only. All others have been warned... Memento Mori recommends Dipygus for fans of Autopsy, Impetigo, Undergang, Asphyx and Nuclear Death. But why not enter the jungle in search of "Bushmeat" and find out for yourself? The album was tracked at Darker Corners Studios, the new venture of Matt Harvey (Exhumed, Pounder, Gruesome) and Alejandro Corredor (Nausea, Pounder), ensuring utterly crushing sound. And with mixing by Earhammer Studios and mastering by Mammoth Sound, not to mention form-fitting cover art courtesy of Doug Camp, Dipygus' "Bushmeat" is guaranteed to be a grisly good time!
...( TrackList )...
1. Ape Sounds 0:53
2. St. Augustine, FL 1896 2:59
3. The Khumjung Scalp 3:53
4. Osteodontokeratic Savagery 5:58
5. Plasmoidal Mass (Slime-Mould) [Guest Solo – Andrew Lee] 5:15
6. Bushmeat 6:53
7. Longpig Feast 5:29
8. Myiasis In Human Mouth 4:43
9. Ape Sounds II 0:51
...( Obsada )...
Vocals – Clarisa
Bass – Dayan
Cover – Doug Camp
Drums – Bogstomper
Guitar – Dustin, Sam
https://www.youtube.com/watch?v=tGKnfNjjAyY
NIE ZACHOWUJ SIĘ JAK PRAWDZIWY POLSKI KMIOT... POBIERAJĄC UDOSTĘPNIAJ... UDOSTĘPNIAJ TAKŻE PO POBRANIU!
...( Info )...
INITIAL SEEDING. SEED 14:30-22:00.
POLECAM!!!
START WIECZOREM... 100% Antifascist
|
