...( Info )...

Performer = Michael Bublé

Born = Burnaby, British Columbia, Canada

Genre = Traditional Pop/Easy Listening/Jazz/Swing

Format = Opus ~128


...( TrackList )...

1995 - First Dance
2001 - BaBalu
2002 - Dream
2003 - Michael Bublé
2003 - Let It Snow! (2007 Edition)
2004 - Come Fly With Me
2004 - Spider-Man Theme
2005 - It's Time (Special Deluxe Edition)
2005 - Caught In The Act
2005 - More
2005 - September Room
2006 - With Love
2007 - Call Me Irresponsible (Special Edition)
2008 - Michael Bublé Sings Totally Blonde
2009 - Crazy Love (Deluxe Editions)
2009 - Michael Bublé Meets Madison Square Garden (Fan Edition)
2010 - Special Delivery
2010 - Hollywood: The Deluxe EP
2011 - Christmas (Deluxe Edition)
2013 - To Be Loved (Deluxe Edition)
2016 - Nobody But Me (Deluxe Version)
2016 - The Very Best Of
2018 - Love (Deluxe Edition)
2019 - Bublé! (OST From His NBC TV Special)

Singles
Barbra Streisand - It had to be you (ft Michael Bublé), Elvis Presley - Fever (ft Michael Bublé), Lucho Gatica - Quizás quizás (ft Michael Bublé), Everything (i-Soul remix), I've got a crush on you, Nobody But Me (Alternate w-Trumpet version), Stuck in the middle with you, The more you give (The more you'll have) [LQ], These foolish things (Remind me of you), Paul Anka - Pennies from Heaven (ft Michael Bublé) & Tony Bennett - The good life (ft Michael Bublé).

-------------------------------------------------------------------------

Michael Steven Bublé, OC OBC (ur. 9 września 1975) to kanadyjski piosenkarz, autor tekstów i producent muzyczny. Jego pierwszy album znalazł się w pierwszej dziesiątce w Kanadzie i Wielkiej Brytanii. Znalazł publiczność na całym świecie dzięki albumowi It's Time z 2005 roku, a także albumowi Call Me Irresponsible z 2007 roku, który osiągnął pierwsze miejsce na kanadyjskiej liście albumów, UK Albums Chart, US Billboard 200, australijskiej ARIA Albums Chart i kilku europejskich listach przebojów . Album Bublé z 2009 roku Crazy Love zadebiutował na pierwszym miejscu listy Billboard 200 w Stanach Zjednoczonych po trzech dniach sprzedaży i pozostał tam przez dwa tygodnie. Był to również jego czwarty numer jeden na liście Top Jazz Albums Billboardu. Jego album świąteczny z 2011 roku, Christmas, był na pierwszym miejscu na liście Billboard 200 przez ostatnie cztery tygodnie 2011 roku, a pierwszy tydzień 2012 roku, łącznie pięć tygodni na szczycie listy, znalazł się również w pierwszej piątce w Wielkiej Brytanii. Dzięki temu Christmas stał się jego trzecim kolejnym albumem numer jeden na liście przebojów. To Be Loved został wydany w kwietniu 2013 roku. Bublé sprzedał ponad 75 milionów płyt na całym świecie i zdobył wiele nagród, w tym cztery nagrody Grammy i wiele nagród Juno. Bublé ma podwójne obywatelstwo Kanady i Włoch.

Michael Steven Bublé urodził się 9 września 1975 roku w Burnaby w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie jako syn Lewisa Bublé, rybaka z Trogiru pochodzenia chorwackiego, i Amber (z domu Santaga). Dziadkowie Bublé pochodzili z Istrii. Bublé stwierdził: „[Po stronie rodziny pochodzącej ze współczesnej Chorwacji] niektórzy mówią, że jesteśmy Jugosłowianami, inni, że jesteśmy Włochami”. Ma dwie młodsze siostry, Brandee, autorkę książek dla dzieci i Crystal, aktorkę. On i jego rodzeństwo wychowali się w Rzymie jako katolicy. Uczęszczał do szkoły podstawowej Seaforth i gimnazjum Cariboo Hill.

Według wywiadu Oprah Winfrey z 9 października 2009 r. Bublé marzył o zostaniu sławnym piosenkarzem, odkąd skończył dwa lata. Kiedy był nastolatkiem, spał ze swoją Biblią i modlił się, aby zostać piosenkarzem. Jego zainteresowanie jazzem zaczęło się w wieku około pięciu lat, kiedy jego rodzina zagrała album White Christmas Binga Crosby'ego.

Po raz pierwszy jego rodzina zauważyła jego talent do śpiewania podczas świąt Bożego Narodzenia, kiedy Bublé miał 13 lat i słyszeli, jak śpiewa z mocą zdanie „Niech twoje dni będą wesołe i jasne”, kiedy rodzina śpiewała piosenkę „Białe Boże Narodzenie”. " na przejażdżkę samochodem.

Bublé ma również silną pasję do hokeja na lodzie i chciał zostać profesjonalnym hokeistą dla Vancouver Canucks, ale uważał, że nie jest wystarczająco dobry. „Tak bardzo chciałem zostać hokeistą… Gdybym był dobry w hokeju, prawdopodobnie nie śpiewałbym teraz”. W młodości często grał w hokeja, oglądał mecze Vancouver Canucks ze swoim ojcem i powiedział, że „był na każdym meczu domowym jako dziecko… Pamiętam, że chciałem być Garym Lupulem, chciałem być Patrikiem Sundstromem i Ivanem Hlinka. Kiedyś myślałem, że nazywanie się Michael Bublé jest całkiem fajne, ponieważ byłem bliski, bym nazywał się Jiri Bubla. Bublé dzielił swoje zainteresowania hokejowe ze swoim dziadkiem.

Od 14 roku życia Bublé spędził sześć lat pracując latem jako rybak komercyjny z ojcem i kolegami z załogi. Nazwał to doświadczenie „najbardziej śmiercionośną pracą fizyczną, jaką kiedykolwiek poznałem w swoim życiu. Nie było nas na dwa, czasem trzy miesiące, a doświadczenie życia i pracy wśród facetów w wieku ponad dwa razy więcej mnie nauczyło. o odpowiedzialności i co to znaczy być mężczyzną”.

Jego pierwsze występy wokalne odbyły się w nocnych klubach w wieku 16 lat i ułatwiał je jego włoski dziadek Demetrio Santagà, hydraulik z Preganziol w Treviso, który oferował swoje usługi hydrauliczne w zamian za czas sceniczny dla swojego wnuka. Dziadek Bublé zapłacił za lekcje śpiewu. Zarówno jego nauczycielka głosu, Sandi Siemens, jak i dziadek ze strony matki nigdy nie przestali wierzyć, że zostanie gwiazdą. Babka Bublé ze strony matki, Iolanda (z domu Moscone), również była Włoszką, z Carrufo, L'Aquila.

Jako artysta dziecięcy używał nazwy „Mickey Bubbles”.

Bublé dorastał słuchając kolekcji płyt jazzowych swojego dziadka i przypisuje dziadkowi zachęcanie do miłości do muzyki jazzowej. „Mój dziadek był moim najlepszym przyjacielem dorastając. To on otworzył mnie na cały świat muzyki, który wydawał się być pominięty przez moje pokolenie. Chociaż lubię rock and rolla i muzykę współczesną, po raz pierwszy dziadek grał mi Mills Brothers, wydarzyło się coś magicznego. Teksty były tak romantyczne, tak prawdziwe, taka piosenka powinna być dla mnie. To było jak zobaczenie mojej przyszłości flash przede mną. Chciałem być piosenkarzem i wiedziałem, że to to muzyka, którą chciałem zaśpiewać”.

Bublé nigdy nie przestał wierzyć, że zostanie gwiazdą, ale przyznał, że prawdopodobnie był jedynym, który wierzył w jego sen, twierdząc, że nawet jego dziadek ze strony matki myślał, że Bublé będzie „otwierającym występem dla kogoś w Las Vegas”. Stwierdził, że nigdy nie nauczył się czytać i pisać muzyki, używając tylko emocji do napędzania umiejętności pisania piosenek.

W wieku 18 lat Bublé wziął udział w lokalnym konkursie talentów i wygrał, ale został zdyskwalifikowany przez organizatora Bev Delich za bycie niepełnoletnim. Delich wpisał go w Canadian Youth Talent Search. Po tym, jak Bublé wygrał ten konkurs, poprosił Delicha, aby został jego menedżerem. Delich reprezentował go przez następne siedem lat, podczas których Bublé pracował pilnie w każdej pracy, jaka się pojawiła: w klubach, na zjazdach, na statkach wycieczkowych, salonach hotelowych, centrach handlowych i pokazach talentów.

W 1996 roku Bublé pojawił się w telewizyjnym Death Game (aka Mortal Challenge) jako Drome Groupie. Również w 1996 roku pojawił się (niewymieniony w czołówce) w dwóch odcinkach The X-Files jako członek załogi łodzi podwodnej. Jego pierwszy krajowy występ telewizyjny miał miejsce w nagrodzonym w 1997 roku Bravo! dokument zatytułowany Big Band Boom!, wyreżyserowany przez Marka Glovera Mastersona. Od 1997 roku był częstym gościem w ogólnokrajowym talk show Vicki Gabereau w sieci CTV. W pierwszym sezonie program z Vancouver był emitowany na żywo, co ostatecznie pomogło Bublé. Kiedy zaplanowany gość został zmuszony do odwołania, producent muzyczny programu często prosił Bublé o wypełnienie w ostatniej chwili. Występy w Gabereau zapewniły Bublé świetną ekspozycję, ale także pomogły piosenkarzowi doskonalić swoje umiejętności telewizyjne jako wykonawcy i gościa wywiadu. W geście wzajemnej wdzięczności Bublé pojawił się na ostatnim koncercie Gabereau w 2005 roku wraz z Jannem Ardenem i Elvisem Costello.

Bublé otrzymał dwie nominacje do nagrody Genie za najlepszą oryginalną piosenkę w 2000 roku za "Nigdy wcześniej nie byłem zakochany" i "Dumb ol' Heart", dwie piosenki, które napisał do filmu Here's to Life!. Nagrał trzy niezależne albumy: First Dance (1996), Babalu (2001) i Dream (2002).

Michael McSweeney, doradca byłego premiera Briana Mulroneya, zobaczył występ Bublé na imprezie biznesowej i otrzymał kopię niezależnego albumu Bublé, który sam sfinansował. McSweeney pokazał album Mulroneyowi i jego żonie. Bublé został następnie zaproszony do zaśpiewania na ślubie córki Mulroneya, Caroline, gdzie zaśpiewał „Mack the Knife” Kurta Weilla. Na weselu Bublé został przedstawiony Davidowi Fosterowi, wielokrotnie nagradzanemu producentowi i dyrektorowi nagrań, który wcześniej pracował z takimi artystami jak Madonna, Brandy Norwood, Whitney Houston, Michael Jackson, Céline Dion, Barbra Streisand, Kenny G. Cher, Josh Groban i Andrea Bocelli.

David Foster był niechętny podpisaniu kontraktu z Bublé ze swoją wytwórnią 143 Records, ponieważ „nie wiedział, jak sprzedawać ten rodzaj muzyki”. Bublé przeniósł się do Los Angeles ze swoim agentem na krótki okres, aby przekonać Fostera do podpisania z nim kontraktu. Ostatecznie Foster zgodził się wyprodukować dla niego album, jeśli zebrał 500 000 dolarów na pokrycie kosztów produkcji (co zrobił Bublé). Foster ostatecznie pokrył koszty produkcji pod swoją marką, bez zapewnienia wsparcia ze strony Warner Brothers. Dodatkowo Bublé otrzymał osobistą pieczęć aprobaty i wsparcia przyjaciela Fostera, muzyka i autora piosenek Paula Anki. Po tym, jak David Foster zgodził się wyprodukować debiutancki album Bublé, Bruce Allen, którego Bublé przez lata poszukiwał jako swojego menedżera, również podpisał kontrakt z Bublé. Bublé pojawił się jako wokalista karaoke w Duets w 2000 roku i właściciel klubu w Totally Blonde w 2001 roku.

...

Jego dziesiąty studyjny album Love (napisany jako emoji serca, ❤️) został wydany 16 listopada 2018 roku, a pierwszy singiel „When I Fall in Love” poprzedzał go 27 września 2018 roku. W listopadzie ogłosił, że rozpocznie trasa koncertowa w 2019 roku ku czci albumu; jego trasa An Evening with Michael Bublé rozpoczęła się w Tampie 13 lutego 2019 roku.

15 grudnia 2018 r. Bublé był gościem muzycznym finału szesnastej edycji BBC Strictly Come Dancing. 17 stycznia 2019 roku ogłoszono, że Bublé zagra w reklamie Super Bowl dla wody gazowanej Bubly.

Bublé był wcześniej zaręczony z aktorką Debbie Timuss, która wystąpiła z nim w musicalu Red Rock Diner w 1996 roku i Forever Swing Deana Regana w 1998 roku.

Timuss został wymieniony jako jeden z dedykatów na albumie Bublé zatytułowanym Michael Bublé and It's Time i zaśpiewał do niego chórki. Podczas pobytu we Włoszech współtworzył dla niej hitowy singiel „Home”. Wystąpiła w teledysku do „Home”. Ich zaręczyny zakończyły się w listopadzie 2005 roku i zainspirowały go do napisania „Lost”.

Podczas występu na gali Logie Awards w australijskiej telewizji w 2005 roku Bublé poznał angielską aktorkę Emily Blunt i wkrótce zaczęli się spotykać. Śpiewała wokale w tle w „Me and Mrs. Jones”, a „Wszystko” zostało napisane dla niej przez Bublé.

Po tym, jak jego związek z Bluntem zakończył się w lipcu 2008 roku, Bublé zaczął spotykać się z argentyńską aktorką Luisaną Lopilato. Bublé i Lopilato zaręczyli się w listopadzie 2009 roku i pobrali w marcu 2011 roku w Buenos Aires. Bublé był współautorem hitu "Haven't Met You Yet" dla Lopilato, kiedy się spotykali, a ona pojawiła się w jego teledysku. Para ma troje dzieci: synów Noego (ur. w sierpniu 2013 r.) i Eliasa (ur. w styczniu 2016 r.) oraz córkę Vidę (ur. w lipcu 2018 r.).

U najstarszego syna Bublé, Noah, zdiagnozowano wątrobiaka zarodkowego w 2016 roku. Piosenkarz odwołał zaplanowaną trasę koncertową po otrzymaniu wiadomości o diagnozie, spędzając czas z synem podczas chemioterapii i radioterapii. Bublé omówił to z brytyjskim gospodarzem talk-show Jamesem Cordenem w 2018 roku. Syn Bublé od tego czasu całkowicie wyzdrowiał.

Bublé posiada podwójne obywatelstwo włosko-kanadyjskie od 2005 roku.

Od dzieciństwa Bublé jest zagorzałym fanem hokeja i potrzebuje „jednego lokalnego krążka hokejowego” w swojej garderobie w ramach kontraktu z promotorami koncertów w każdym mieście. Jest wybitnym sławnym zwolennikiem Vancouver Canucks. Od grudnia 2008 roku jest współwłaścicielem Vancouver Giants.

12 lutego 2009 roku obiecał darowiznę w wysokości 50 000 dolarów dla ofiar pożarów buszu w Czarną Sobotę w Victorii w Australii na koncercie charytatywnym w Lakeside Secondary School.