...( Info )...

Performer = Charlie Chaplin, Carl Davis

Year = 2006

Genre = Soundtrack

Format = Opus ~128


...( TrackList )...

The Essential Film Music Collection (CD 1)

Charlie Chaplin - A countess from Hong Kong [1967]
Charlie Chaplin - Bitter Tango [1940]
Charlie Chaplin - City lights [1931]
Charlie Chaplin - Mandolin serenade [1957]
Charlie Chaplin - Modern times [1936]
Charlie Chaplin - Paris Boulevard [1940]
Charlie Chaplin - Pay day [1922]
Charlie Chaplin - Suite [1921]
Charlie Chaplin - The circus [1928]
Charlie Chaplin - The gold rush [1925]
Charlie Chaplin - The great dictator [1940]
Charlie Chaplin - The Reel Chaplin; A symphonic adventure (Part 1)
Charlie Chaplin - The Reel Chaplin; A symphonic adventure (Part 2)
Charlie Chaplin - Weeping willow [1957]


The Essential Film Music Collection (CD 2)

Carl Davis - Behind the screen [1916]
Carl Davis - Easy Street [1917]
Carl Davis - One A.M. [1916]
Carl Davis - The adventurer [1917]
Carl Davis - The count [1916]
Carl Davis - The cure [1917]
Carl Davis - The fireman [1916]
Carl Davis - The floorwalker [1916]
Carl Davis - The immigrant [1917]
Carl Davis - The pawnshop [1916]
Carl Davis - The rink [1916]
Carl Davis - The vagabond [1916]

-------------------------------------------------------------------------

Charlie Chaplin, właśc. Charles Spencer Chaplin, KBE (ur. 16 kwietnia 1889 w Londynie, zm. 25 grudnia 1977 w Vevey) – brytyjski aktor i reżyser okresu kina niemego, później także filmów udźwiękowionych; producent, scenarzysta i kompozytor muzyki filmowej. Ikona kultury popularnej. Jeden z najwybitniejszych i najlepiej rozpoznawalnych aktorów i reżyserów w historii światowego kina. American Film Institute umieścił go na 10. miejscu w rankingu „Największych aktorów wszech czasów” (The 50 Greatest American Screen Legends).

Urodził się w Walworth w Londynie, w Anglii. Jego ojcem był Charles Chaplin, a matką Hannah Harriette Hill (w ćwierci romskiego pochodzenia). Oboje byli aktorami, rozwiedli się niedługo po narodzinach Charliego, który odtąd pozostawał pod opieką matki. Żyli w bardzo trudnych warunkach, przeprowadzając się do coraz mniejszych pokoi. W 1896 matce Charliego nie udało się znaleźć pracy i oboje trafili do przytułku. Będąc nastolatkiem, wraz ze starszym bratem, Sydneyem, z powodu trudnej sytuacji materialnej zmuszeni zostali do podjęcia pracy w warsztacie samochodowym w Lambeth. Po paru tygodniach zostali przeniesieni do Szkoły Hanwell dla Sierot i Biednych Dzieci. Następnie mieszkali przez pewien okres z żoną ojca i ich synkiem, jednak byli tam źle traktowani (często macocha nie wpuszczała ich na noc do domu), w związku z czym wrócili do przytułku. Kiedy Sydney opuścił przytułek, podjął pracę trębacza na statku wycieczkowym. Po powrocie zajął się Charliem, który od dłuższego czasu radził sobie sam. Kiedy Charlie miał 12 lat, jego ojciec zmarł z powodu alkoholizmu, a matka przeszła załamanie nerwowe i wkrótce została umieszczona w szpitalu psychiatrycznym w Cane Hill. Zmarła w 1928.

Charlie pierwszy raz wystąpił na scenie, mając pięć lat, w musicalu w 1894. Tego wieczoru występowała jego matka, a on czekał na nią za kurtyną. Kiedy schorowanej matce głos odmówił posłuszeństwa i została zmuszona do przerwania występu, dyrektor teatru wypchnął na scenę Charliego. Wtedy chłopiec zaczął naśladować matkę, która nauczyła go śpiewać i grać na scenie. Jako dziecko często tygodniami pozostawał w łóżku z powodu poważnej choroby, a nocą jego matka siadywała przy nim i odgrywała sceny tego, co działo się za oknem. W 1900, w wieku 11 lat, Charlie z pomocą brata otrzymał rolę komicznego kota w pantomimie pt. Kopciuszek, w hipodromie w Londynie. W 1903 pojawił się w filmie pt. Jim, A Romance of Cockayne. Wkrótce potem dostał swoją pierwszą stałą pracę, grając chłopca sprzedającego gazety w sztuce teatralnej o Sherlocku Holmesie. Rolę tę odgrywał do 1906. Następnie wystąpił w programie pt. Court Circus, a w następnym roku zagrał klauna w filmie pt. Fun Factory. Według rejestrów imigracyjnych, przyjechał do Ameryki z trupą Karno 2 października 1912. Tam został zauważony przez producenta filmowego Macka Sennetta, który zatrudnił go do swojego studia Keystone Film Company.

Mimo że początkowo miał trudności w dostosowaniu się do stylu grania studia Keystone, wkrótce stał się tam sławny. Mack Sennett znany był ze swojej spontaniczności, a filmy produkowane w jego studio często nie posiadały scenariuszy. Tu pojawiła się szansa dla Chaplina, który obdarzony był umiejętnościami improwizacyjnymi. Jak głosi legenda, w jednym z filmów Macka Sennetta brakowało gagów. Zdesperowany producent kazał Charliemu ucharakteryzować się i zagrać bez przygotowania. Chaplin wpadł do garderoby i wybierając najgorsze ubrania jakie tam znalazł stworzył postać trampa, z którą wciąż jest najbardziej utożsamiany. Ta postać filmowa to osoba z manierami dżentelmena, noszący ciasny żakiecik, przyduże spodnie, rozchodzone buty, melonik, bambusową laseczkę i wąsik.

W 1919 założył studio United Artists wraz z Mary Pickford, Douglasem Fairbanksem i Davidem Warkiem Griffithem. Mimo że filmy udźwiękowione stały się głównym nurtem kinematografii wkrótce po ich wprowadzeniu w 1927, nie zdecydował się na ten krok, aż do lat trzydziestych. Uważał, że film dźwiękowy zniszczy kinematografię i kiedy wszyscy kręcili filmy dźwiękowe, on nakręcił nieme Światła wielkiego miasta, które odniosły olbrzymi sukces.

Stworzył choreografię i muzykę do filmu pt. Światła rampy z roku 1952, był śpiewakiem w tytułowej piosence do filmu pt. The Circus z 1928. Jedną z kilku piosenek napisanych przez niego jest Smile, którą śpiewali m.in. Nat King Cole oraz Michael Jackson, wielbiciel talentu Chaplina. Ze względu na lewicowe poglądy znalazł się na tzw. czarnej liście Hollywood.

Został uhonorowany wieloma nagrodami, zwłaszcza pod koniec swojej kariery. W 1975 otrzymał odznaczenie, a zarazem brytyjski tytuł szlachecki – Order Imperium Brytyjskiego.

Zmarł we śnie 25 grudnia 1977 w Vevey w Szwajcarii i został pochowany na miejscowym cmentarzu. 1 marca 1978 dwójka mechaników samochodowych: 24-letni Roman Wardas o polskich korzeniach, oraz 38-letni Bułgar Ganczo Ganew ukradli ciało Charliego Chaplina, żądając za jego zwrot kwoty 600 tys. franków szwajcarskich. 17 maja 1978 odnaleziono ciało Charliego Chaplina, ukryte w polu kukurydzy nieopodal Noville. Pochowano je ponownie, tym razem nie w ziemi, ale w betonowym bloku o grubości 1,8 metra.

Chaplin otrzymał trzy Oscary: Nagrodę Honorową za „wszechstronność i geniusz w aktorstwie, scenariuszu, reżyserii i produkcji Cyrku” w 1929 roku, drugą Nagrodę Honorową za „nieobliczalny wpływ, jaki wywarł na tworzenie filmów artystycznych w tym wieku” w 1972 roku oraz nagrodę dla najlepszej ścieżki dźwiękowej w 1973 roku za Światła rampy (wspólnie z Rayem Raschem i Larrym Russellem). Ponadto był nominowany w kategoriach: najlepszy aktor, najlepszy scenariusz oryginalny i najlepszy film (jako producent) za film Dyktator, a kolejną nominację otrzymał za najlepszy scenariusz oryginalny do filmu Pan Verdoux. W 1976 roku Chaplin został członkiem Brytyjskiej Akademii Sztuki Filmowej i Telewizyjnej (BAFTA).