...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


Można sobie robić podśmieki z nazwy Baxaxaxa, ale gwarantuję Wam, że nikt po odsłuchaniu ich debiutanckiej płyty nie pokusi się o jakieś krzywe komentarze. Bo „Catacomb Cult” jeńców nie bierze, jak to się pisze w podłych portalach muzycznych.

Historia tego zespołu sięga wczesnych lat dziewięćdziesiątych, kiedy to wydali jedno demo i odeszli na wiele lat. Powrócili całkiem niedawno, ponoć tylko na jeden gig, ale jakoś tak wyszło że grają dalej i nagrywają nowe materiały. I to jakie! „Catacomb Cult” to grobowy powiew lat dziewięćdziesiątych i zasadniczo tytuł jest tak doskonale dobrany, że niewiele więcej można tutaj dodać. Baxaxaxa gra tak, jakby dla nich czas zatrzymał się w tym 1992 roku, nie zauważyli że od tego czasu już nawet kompakty stały się przeżytkiem, ludzie na black metalowej scenie grożą sobie już nie w listach tylko w komentarzach pod zdjęciami w social media, a najlepsze płyty tego roku zostały nagrane przez osoby które przychodziły na świat w okolicach wydania „Hellfire”. Dziwne? Może, ale wielce mi to pasuje – dawno już nie słyszałem tak dobrej płyty black metalowej nagranej przez zespół z trzydziestoletnim stażem. Bo jakoś tak wyszło, że te wszystkie kapele z tamtych lat są już cieniem samych siebie, pewnie z jakimiś wyjątkami, ale jednak. Natomiast Baxaxaxa i ich „Catacomb Cult” to znak, że można zbliżać się do pięćdziesiątki i nagrywać wciąż wspaniałe płyty. Atutem tej płuyty jest klimat – Niemcy nie spieszą się nigdzie, ich numery są raczej powolne, jakoś tam inspirowane wczesnym Samael na przykład, jakimiś echami Hellhammer… Czarnym metalem, jego początkami i najlepszymi latami, gdy wszystko dopiero się rodziło. Jestem pod olbrzymim wrażeniem – pradawny black metal jak się patrzy!

Świetny album, z czystym sumieniem mogę mu dać maksymalną ilość punktów i będę bronił zaciekle swojej decyzji. Bo pokażcie mi inny krążek wydany w tym roku, z takim klimatem jak „Catacomb Cult”? Nie uda się wam.

10/10 (Oracle)

Once thought long dead, existing as they did during the ancient days of the early '90s, Baxaxaxa arose from the dead in 2018 with an exclusive performance at the esteemed Destroying Texas Fest and then a gig in their native Germany. Feeling scorn for current Black Metal and wishing to stir the cauldron of yore, they recorded two EPs of the Black Metal to which the band is beholden: rotten, primitive, and ancient, out of touch and most definitely out of time. Nearly 30 years after their original formation, Baxaxaxa finally release their debut album: "Catacomb Cult". Exquisitely OLD and proudly so, the album is everything a Baxaxaxa full-length should be: patiently hammering, ghoulishly atmospheric, and reeking of sulfur. As the album sounds like quintessential Baxaxaxa, there are subtle developments in their ever-uncompromising sound. Their characteristically medieval synths, tastefully applied, linger like funeral fog. The clear and cutting production reveals every haunting nuance without sacrificing any grit. FFO Mortuary Drape, Root, Tormentor, early Samael, and very early Mayhem. The past is alive and dead with Catacomb Cult!


1. Catacomb Cult 5:56
2. As The Moon Inhaled All Sunray 3:27
3. Flame Of Redemption 8:14
4. Kingdom Ablaze 6:29
5. Walpurgis Dancers 6:11
6. The Great Malicious Tongue 4:49
7. Ghosts Of Törzburg 7:29
8. Temple Of The Seven Keys 5:03


Condemptor - Drums, Keyboards
Sulphur Irae - Bass
Cryptic Tormentor - Guitars, Keyboards
Traumatic - Vocals


https://www.youtube.com/watch?v=sVDyFZ4hHB0

POBRAŁEŚ I SIĘ CIESZYSZ ??? POZWÓL WIĘC POBRAĆ INNYM, NIECH TEŻ SIĘ CIESZĄ!!!

INITIAL SEEDING. SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

START WIECZOREM...