...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


Długo wyczekiwany album 'Betonu nie spalą' jest przypieczętowaniem wielu lat pracy nad unikalnym, gitarowym brzmieniem zespołu 8 Lat w Tybecie. Muzycy postawili na bezkompromisową jakość.

Bezkompromisowa muzyka rockowa staje się coraz bardziej unikalna w dzisiejszych czasach. Dlatego też debiutancka płyta zespołu 8 lat w Tybecie pt. 'Betonu nie spalą' prezentuje muzykę gitarową w niezwykle trafnej formule.

Grupa postawiła na energię i przekazuje ją bez zbędnych ozdobników. Okazuje się, że dzięki prostym zabiegom, można uzyskać – wywodzące się z organicznych, rockowych korzeni – oryginalne brzmienie. Nie znajdziemy tu balladowego, pop-rockowego zawodzenia. Poszczególne utwory napędzają kolejne, stąd każdy element staje się rozrusznikiem tego albumu.

Mocną stroną są teksty wokalisty Dominika Witoszka, które posiadają czytelny przekaz. Choć same w sobie nie stanowią poetyki, to w zestawieniu z rockową konwencją stają się idealną częścią formy, którą tworzy zespół. Nierzadko słowa stają się bardzo obrazowe (Wszystkie kolory lata).

Znajdziemy tu nie tylko mocne, wręcz hard-rockowe 'łojenie', ale też bardziej rytmiczne kompozycje (Układ ponad nami). Choć materiał wydaje się mało zróżnicowany, to panowie potrafią tak poprzestawiać kilka elementów tej układanki, by łatwo odnaleźć różnice pomiędzy poszczególnymi utworami. Każda piosenka posiada jakiś ciekawie poprowadzony motyw muzyczny (tytułowy 'Betonu nie spalą').

Poza tym czuć ogromną świadomość i doświadczenie, które 8 lat w Tybecie zdobyło na przestrzeni wielu lat, grając m.in. przed Acid Drinkers, Lipali czy Nocnym Kochankiem. Nie słychać jednak rozbieżności pomiędzy tym, co kiedyś stworzyli (Król popkultury), a nowym repertuarem. Zasługa to także dobrej produkcji, którą wsparł w dwóch kompozycjach sam Leszek Bolik (Republika), a miks to zasługa Marcina Gajko.

Zespół bardzo czytelnie stawia na klimat mocnego grania. 8 lat w Tybecie jasno określili się poprzez debiutancką płytę 'Betonu nie spalą', dzięki czemu powinni dotrzeć do fanów tradycyjnej muzyki gitarowej. Nie znajdziemy tu echa dzisiejszych czasów, gdzie każdy próbuje ubierać brzmienie w indie-popową stylizację, dodając jej elektronicznych ozdobników. Na tym albumie tego nie znajdziecie.

Topornie, wyraźnie, konkretnie to nie znaczy bez wyrazu i nudno. Wręcz przeciwnie. Zespół posługuje się tym, co najlepiej czuje i przekłada to na własny styl muzyczny. Za to należy im się niejedna chwila uwagi, nawet jeśli czasem potrzeba nam odstępstwa od przyjętej przez zespół formy.

Łukasz Dębowski

Rock ma się dobrze. Polski rock, wbrew pozorom, tym bardziej, o czym świadczą bardzo ciekawe debiuty, które wypłynęły na przełomie ostatnich miesięcy. Na pewno jednym z nich jest zespół 8 lat w Tybecie, wydający właśnie płytę Betonu nie spalą.

8 lat w Tybecie, mimo fonograficznego debiutu nie są żółtodziobami, wręcz przeciwnie. Są już ograni koncertowo (dzielili scenę z takimi bandami jak m.in. Acid Drinkers, Hunter, Lipali, czy Nocny Kochanek) oraz radiowo (choćby w Antyradiu). Na pewno miało to wpływ na materiał, bo Betonu nie spalą wyróżnia bardzo dopieszczona produkcja, co oczywiste w przypadku takiej muzyki wcale nie jest. Niestety, bardzo często spotykam się z hasłem: głośno i do przodu. Tutaj tak nie jest, bardzo przyjemnie słucha się tej muzyki także ze względu na elegancką produkcję. Na pierwszym planie są oczywiście gitary – na pewno te kanonady są wizytówką płyty. No ale jeśli za miks i mastering odpowiada Marcin Gajko, to ja nie mam pytań. Ja jeszcze zwróciłem uwagę na jedną rzecz. Otóż wokal Dominika Witoszka przypomina mi sposób śpiewania oraz barwę Kazika Staszewskiego – tego wczesnego, z czasów choćby Spokojnie. I to nie jest zarzut kopiowania, myślę że Dominik mógłby się zdziwić, gdyby to przeczytał. To bardzo pozytywne skojarzenie.

Jest tutaj parę potencjalnych hitów – mój faworyt, to już ograny Król Popkultury który ma wszystko, co powinien posiadać rockowy hicior. Cała płyta jest w takich czadowych i melodyjnych klimatach, co może sprawić, że już wiosną będziemy szaleć przy nich choćby na juwenaliach czy dużych festiwalach (oczami wyobraźni już ich widzę na Pol’and’Rock). Tego im życzę.

Przemek


1. Krzyż Na Drogę
2. Bal Dla Przegranych
3. Po Co Tyle Słów?
4. Król Popkultury
5. Królowa Jest Goła
6. Wszystkie Kolory Lata
7. Układ Ponad Nami
8. Osiem To Za Mało
9. Przemysław M.
10. Pierwsza Rocznicz
11. Betonu Nie Spalą


Dominik Witoszek - wokal, teksty,
Krzysiek Puda - gitara, wokal,
Wojtek Mazur - gitara, wokal,
Dawid Kubeczek - bas, wokal,
Grzegorz Korzeniewski - perkusja


https://www.youtube.com/watch?v=_z8Ggujx5WE

INITIAL SEEDING. SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

START WIECZOREM...