...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


Patrząc na dorobek Pagan Records (by wspomnieć o posiadaniu w portfolio płyt takich grup jak Furia, Lux Occulta, Behemoth, Azarath, Damnation, Massemord, Anima Damnata, Christ Agony, Mord’A’Stigmata, czy Witchmaster) trudno nie przyznać, że pochodzący ze Świecia label jest na mapie polskiej muzyki metalowej solidną marką. Sukcesu wytwórni (poza doświadczeniem i umiejętnością promowania sygnowanej przez siebie muzyki) upatrywać należy niewątpliwie także w zdolności wyławiania z morza kapel prawdziwie interesujących składów, które (choć często mało znane) pozwalają wydawcy utrzymać wysoki poziom muzyczny oferowanego przez siebie katalogu.

Za kolejny dowód potwierdzający powyższe można z pewnością uznać również debiutancki album zespołu Kły. I choć historia grupy sięga lat 90-tych, pierwsze demo (o ile za takie można uznać pozycję trwającą blisko 45 minut) składu światło dzienne ujrzało dopiero w zeszłym roku. Band postanowił tym razem pójść za ciosem i po upływie 8 miesięcy zaprezentować oficjalny, nagrany w Czyśćcu z Nihilem za konsoletą, składający się z 6 utworów długograj.

Szczerzenie szalenie trudno jednoznacznie zakwalifikować. Płyta oferuje muzykę stojącą gdzieś na krańcu black metalowego lasu i awangardowego, miejscami nowofalowego, zmarzniętego i zasnutego mgłą pustkowia. Są na krążku numery, w których górę bierze ten pierwszy (bardzo furiowy Wypełni), są takie, gdzie przeważa to drugie (spajające tytuł Bliże i Dale) jednak bez cienia wątpliwości najciekawiej wypadają kompozycje oparte na konfrontacji obu wspomnianych czynników (Jeżeli, Pogranicze, Kłysica). Dodając do tego równie niejednoznaczne, pełne metafor, odśpiewane w całości po polsku teksty oraz budujące świetny klimat teatralne, recytowane intra, otrzymujemy nieszablonowy, ekscytujący i diabelnie wciągający materiał.

Słychać w tym graniu pomysł, pozornie oddalone od siebie elementy okazują się całkowicie spójne, kapeli udaje się również uniknąć pretensjonalności i ucieczki w banał, co niestety często zdarza się artystom nieumiejętnie operującym podobnymi środkami wyrazu. Podkreślenia warte jest także to, że mimo dość „ambitnego” podejścia do prezentowanego tematu, zespół zawarł na swojej debiutanckiej płycie także sporą dozę (pojmowanej w kontekście zalety) przebojowości, która pozwala Szczerzeniu z niezwykłą łatwością wygodnie rozgościć się w głowie i pozostać tam na długie godziny po odsłuchu.

Świetny to krążek. Kupił mnie w zasadzie od pierwszej z nim sesji, z każdą kolejną tylko utwierdzając w przekonaniu, że warto z tą płytą zostać na dłużej. Gorąco polecam.

Synu

Kły. Co to znowu jest? Nazwa jakaś nie bardzo i okładka też nie teges… Czy polska scena nie ma już dość black metalowych eksperymentatorów?

Nie ma. I takie Kły przypominają nam, że na naszym rodzimym podwórku zawsze znajdzie się miejsce dla kapeli, która nieco inaczej potrafi spojrzeć na black metal. Debiut zespołu Kły, nazywa się „Szczerzenie” i znajduje się na nim sześć nietuzinkowych utworów. Gdy po raz pierwszy odpaliłem „Szczerzenie”, moje skojarzenia powędrowały w kierunku Duszę Wypuścił i Wędrowcy~Tułacze~Zbiegi (z pierwszej EP-ki i debiutu). Jest to muzyka w podobnym klimacie i nawet się zastanawiam czy aby Sars nie macza w tym zespole swoich paluchów. Jest tu ta niesamowita atmosfera zadumy, niebanalne teksty, ciekawe wokale. A wszytko to ubrane w naprawdę wysokich lotów black metal. Zresztą cała płyta trzyma bardzo solidny poziom. Każdy numer ma w sobie to coś. Coś, co sprawia, że jest w jakiś sposób wyjątkowy i na swój sposób oryginalny. Jeśli jednak zostałbym zmuszony do napisania słów kilka o kawałkach, które mi się najbardziej podobają, to wybrałbym dwa: „Jeżeli” oraz „Kłysica”. „Jeżeli” to kawałek, w którym black metal ma zdecydowanie najmocniejsze pierdolnięcie, choć jego początek wcale tego nie zapowiada. Bardzo dobry tekst, w większości zaśpiewany, a niewykrzyczany też dodaje temu kawałkowi uroku. „Kłysica” to z kolei jeszcze bardziej eksperymentalny numer. Muzycy bawią się tu dźwiękami i nie licząc krótkich fragmentów szybkiego black metalu, kawałek utrzymany jest raczej w wolnych tempach. Bardzo ciekawy utwór, którego słucha się znakomicie. Zresztą, co ja będę pisał? „Szczerzenie” to jedna z tych płyty, którą musicie posłuchać osobiście. Albo się wam spodoba, albo nie. Mnie się „Szczerzenie” bardzo podoba.

Przez długą chwilę rozważałem danie jej maksymalnej noty. Emocje pierwszych odsłuchów jednak nieco opadły, ale sama ocena w zasadzie niewiele się zmieniła. Sprawdźcie Kły, bo to bardzo interesujący twór.

Pathologist


1. Bliże 5:13
2. Wypełni 8:02
3. Jeżeli 6:37
4. Pogranicze 7:20
5. Kłysica 8:46
6. Dale 11:48

https://www.youtube.com/watch?v=TBoqNrnTSsk

INITIAL SEEDING. SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

START WIECZOREM...