...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


Wkrótce po przeprowadzce do Nowego Jorku, Fred Frith - brytyjski gitarzysta, znany z grup Henry Cow i Art Bears - stał się aktywnym członkiem tamtejszej podziemnej sceny muzycznej. A w tamtym czasie, pod koniec lat 70., działo się na niej sporo, żeby wspomnieć tylko o nurcie no wave. Był on twórczym rozwinięciem punk rocka, zachowującym jego bezkompromisowość i agresję, zarazem odrzucając jego schematyczność i prostotę, na rzecz inspiracji awangardą, noisem, free jazzem czy funkiem. Frith otarł się o tę stylistykę podczas współpracy z grupą Material, a jeszcze bardziej w nią zagłębił z własnym trio Massacre. Składu dopełnili członkowie wspomnianego Material - basista Bill Laswell (znany przede wszystkim z późniejszej działalności jako producent) i perkusista Fred Maher. W ciągu swojej kilkunastomiesięcznej kariery, trio intensywnie koncertowało po Stanach i Europie, a także wydało jeden album.

"Killing Time" zarejestrowano częściowo w nowojorskim OAO Studio (czerwiec 1981 roku), a częściowo podczas występu w Paryżu (kwiecień 1981). Album wypełniają przeważnie krótkie (z wyjątkiem ośmiominutowego "As Is", pięciominutowego "After" i czterominutowego "Tourism"), improwizowane nagrania. Bezkompromisowe, intensywne i nieprzewidywalne. Połamana, nerwowa rytmika kojarzy się z twórczością Captaina Beefhearta i Magic Band, natomiast atonalne partie Fritha przywołują skojarzenia z grą freejazzowych gitarzystów w rodzaju Dereka Baileya lub Sonny'ego Sharrocka. Jakby tego było mało, w niektórych nagraniach dochodzą wpływy funku, nadając niemalże tanecznego charakteru, przy jednoczesnym zachowaniu awangardowego podejścia (np. "Legs" lub kojarzące się trochę ze stylistyką fusion "Lost Causes" i "After"). Gdybym miał porównać tę muzykę do czegoś powszechnie znanego, to wskazałbym na twórczość King Crimson z tego samego okresu. O ile jednak grupa Roberta Frippa tworzyła wówczas głównie piosenki, tak Massacre całkowicie odchodzi od konwencjonalnych struktur i praktycznie rezygnuje z melodii (jakieś śladowe ich ilości można wyłapać np. w tytułowym "Killing Time", "Corridor", "Not the Person We Knew", a zwłaszcza w najbardziej crimsonowym - oczywiście w stylu "kolorowej trylogii" - "Surfing"), czasem zmierzając w rejony free improvisation (pierwsza połowa"As Is").

Nie każdego przekona taka muzyka, przynajmniej nie od razu - chyba, że jest już dobrze osłuchany z takimi rzeczami. Na mnie album zrobił duże wrażenie już przy pierwszym przesłuchaniu. Trochę jednak zabrakło do pełnego zachwytu. Na pewno przydałoby się trochę wydłużyć te najkrótsze, nietrwające nawet dwóch minut utwory, żeby nie brzmiały jak nieistotne przerywniki (szczególnie "Corridor" i "Surfing" zasługiwały, by zrobić z nimi coś więcej). Z drugiej strony, te krótkie fragmenty wzmacniają intensywność i nerwowy, prawie schizofreniczny charakter całości. Ogólnie album brzmi bardzo intrygująco i stanowi kolejny dowód na to, że lata 80. również przyniosły sporo fascynującej muzyki.

Massacre rozpadł się wkrótce po wydaniu "Kiling Time", wraz z odejściem Mahera. Muzycy realizowali się w innych projektach, jednak pod koniec lat 90. Frith i Laswell reaktywowali zespół, tym razem z perkusistą Charlesem Haywardem, znanym m.in. z grup Quiet Sun, 801 i This Heat (przewinął się również przez skład Gong). Nowe wcielenie Massacre istniało przez około dekadę i pozostawiło po sobie jeden, bardzo udany album studyjny (wydany w 1998 roku "Funny Valentine"), a także kilka koncertówek.

Paweł Pałasz

Of the many obscure and wonderful albums recorded by members of the downtown avant-garde elite in the early 1980s, this is one of the most obscure and most wonderful. Massacre (despite its heavy-metallish moniker) was a challenging but quirkily charming "power trio" consisting of guitarist Fred Frith, bassist Bill Laswell and drummer Fred Maher, all of whom had already established themselves as movers and shakers in the experimental-music world.

It's difficult to imagine anyone with a taste for unusual rock & roll not being seduced by this rough gem of an album


CD 4: MASSACRE - Killing Time (1981)
1. You Said 1:46
2. Legs 2:14
3. Aging With Dignity 3:18
4. Subway Heart 2:59
5. Killing Time 3:06
6. Corridor / Lost Causes / Not The Person We Knew 9:15
7. Know 2:17
8. Bones 1:47
9. Tourism 4:34
10. Surfing 1:19
11. As Is 8:49
12. After 5:28
13. Gate 2:54
14. Conversations With White Arc 1:14
15. Carrying 1:42
16. Bait 1:59
17. Third Street 4:21
18. 3 O'Clock, June 21st, Get Down There And Do It 1:34
19. F.B.I. 3:10

"In contrast to previous CD and LP versions, the Killing Time LP cuts are heard here as originally intended, at the correct speed and pitch and without added reverb."

Tracks 1, 7 and 14 to 19 are Bonus Tracks, not present on original LP (Massacre - Killing Time).

Tracks 17 & 19 are previously unreleased.

Tracks 4, 6, 7, 9, 11, 12, 15, 17 & 19 recorded live April 1981 at 24 Rue Dunois, Paris.
Tracks 2, 3, 5, 8, 10 & 13 recorded June 1981 at OAO Studio, Brooklyn.
Tracks 1 & 16 recorded July 1981 at Inroads, NYC.
Track 14 recorded April 1980 at CBGB, NYC.
Track 18 recorded June 1981 at the Stone Club, San Francisco.

Bass [4 and 6-string Basses], Trumpet [Pocket] – Bill Laswell
Drums, Percussion – Fred Maher
Guitar [Burns Black Bison], Voice, Keyboards [Casio], Electronics [Radio], Producer – Fred Frith


https://www.youtube.com/watch?v=ICtMHp80dSg

INITIAL SEEDING. SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

START WIECZOREM...