...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


Bracia Marcin i Bartłomiej Oleś należą do najbardziej kreatywnych artystów na polskiej scenie jazzowej. Śmiało można powiedzieć, że są naszym autentycznym dobrem narodowym. Kontrabasista i perkusista, obaj o kosmicznej wyobraźni i nie mającej sobie równej wrażliwości muzycznej. Ich twórczy dorobek często wykracza poza ramy jazzu, nosząc charakter pionierskiego odkrywania nowych muzycznych terytoriów. Czytelnym tego potwierdzeniem jest projekt „Koptycus”. Do udziału w nim bracia Oleś zaprosili Dominika Strycharskiego, znaczącą postać na polskiej scenie muzyki improwizowanej, flecistę, wokalistę i kompozytora. Strycharski jako jeden z niewielu, z powodzeniem włączył flet prosty do jazzu i intrygujących muzycznych eksperymentów, a jego ciekawa wokalistyka nie stroni od wyważonych elementów elektroniki.

Źródłem inspiracji i głównym punktem odniesienia dla tria niezwykłych artystów stała się muzyka Koptów - jednej z najstarszych społeczności chrześcijańskich na świecie. Dzięki wielowiekowej izolacji, byciu niejako na uboczu, wytworzyli oni i zachowali po dziś dzień swój pierwotny muzyczny język, wywodzący się z czasów przedchrześcijańskich, asymilujący akcenty greckie, żydowskie, a nieco później także muzułmańskie. Samo słowo „kopt”, choć pochodzenia arabskiego, ma swoje korzenie w języku greckim i określa mieszkańca Egiptu, ale wyznaniowa koptyjska społeczność przekracza granice - to także Erytrea i Etiopia z całą odmiennością kulturową, muzyczną i tradycjami wykonawczymi.

Odszukując i zgłębiając muzyczne kody pierwszych chrześcijan i transliterując je na język i estetykę współczesności, artyści stworzyli dzieło wybitne. Barwną, wielowątkową historię o świecie starożytnych Kościołów Wschodnich odczytaną przez pryzmat szeroko ujętej terytorialnie muzyki koptyjskiej. Powstała niezwykła opowieść, która korzystając momentami z uniwersalnych w naszej kulturze schematów narracji typowych dla antycznej Grecji, przemawia do nas nowoczesnym, nierzadko nowatorskim językiem muzycznym.

Autorem powyższego tekstu jest Miron Zajfert – pomysłodawca projektu „Koptycus”, kurator festiwalu Muzyka Wiary – Muzyka Pokoju, na którego edycji z 2018 roku odbył się koncert premierowy z tym programem.


Bracia Marcin i Bartłomiej Oleś oraz Dominik Strycharski zainaugurują rok wydawniczy w wytwórni Audio Cave albumem Koptycus zawierającym utwory inspirowane muzyką Koptów - jednej z najstarszych społeczności chrześcijańskich na świecie. Płyta będzie miała premierę 11 lutego.

Pomysłodawcą projektu Koptycus jest Miron Zajfert, kurator festiwalu Muzyka Wiary – Muzyka Pokoju, na którego edycji z 2018 roku odbył się koncert premierowy tego programu. Miron Zajfert tak mówi o płycie i całym projekcie: Źródłem inspiracji i głównym punktem odniesienia dla tria niezwykłych artystów stała się muzyka Koptów - jednej z najstarszych społeczności chrześcijańskich na świecie.

Dzięki wielowiekowej izolacji, byciu niejako na uboczu, wytworzyli oni i zachowali po dziś dzień swój pierwotny muzyczny język, wywodzący się z czasów przedchrześcijańskich, asymilujący akcenty greckie, żydowskie, a nieco później także muzułmańskie. Samo słowo „kopt”, choć pochodzenia arabskiego, ma swoje korzenie w języku greckim i określa mieszkańca Egiptu, ale wyznaniowa koptyjska społeczność przekracza granice - to także Erytrea i Etiopia z całą odmiennością kulturową, muzyczną i tradycjami wykonawczymi.

Odszukując i zgłębiając muzyczne kody pierwszych chrześcijan i transliterując je na język i estetykę współczesności, artyści stworzyli dzieło wybitne. Barwną, wielowątkową historię o świecie starożytnych Kościołów Wschodnich odczytaną przez pryzmat szeroko ujętej terytorialnie muzyki koptyjskiej. Powstała niezwykła opowieść, która korzystając momentami z uniwersalnych w naszej kulturze schematów narracji typowych dla antycznej Grecji, przemawia do nas nowoczesnym, nierzadko nowatorskim językiem muzycznym.

JazzPress

Dominik Strycharski oraz Bracia Marcin i Bartłomiej Oleś należą do ważnych postaci współczesnej sceny jazzu polskiego. Z tym większym entuzjazmem oczekiwałem na ich pierwszy wspólny projekt, czyli wydany nakładem Audio Cave album "Koptycus". Jego korzenie w zasadzie sięgają 2018 roku, gdy muzycy przyjęli zaproszenie Mirona Zajferta i wystąpili na festiwalu Muzyka Wiary – Muzyka Pokoju. Zgodnie z sugestia gospodarza, przygotowali na to wydarzenie materiał inspirowany muzyką Koptów - północnoafrykańskiej chrześcijańskiej społeczności, żyjącej w sporym odizolowaniu, co przełożyło się na wykształcenie własnej muzyki. Oczywiście, przenikały do niej też inne wpływy, przede wszystkim greckie, żydowskie, a z czasem też arabskie.

Egzotyczny klimat daje się tu wyczuć już od pierwszych sekund i utrzymuje się on do samego końca tego trwającego trzy kwadranse albumu. Instrumentaliści starają się jednak przełożyć muzykę koptyjską na język bliższy jazzowego idiomu - do którego ostatecznie trochę brakuje. Kontrabas i perkusja dają tu namiastkę jazzowego brzmienia, choć bynajmniej nie znajdziemy tu swingujących rytmów. Strycharski gra natomiast na nietypowym dla jazzu flecie prostym. Dzięki elektronicznemu wspomaganiu udaje mu się naprawdę sporo wydobyć z tego instrumentu. Przede wszystkim jednak, wraz z braćmi Oleś, buduje tu bardzo sugestywny klimat, który nawet bez znajomości kontekstu - sam poznałem go dopiero po kilku odsłuchach - przywołuje skojarzenia z dawną muzyką pozaeuropejskich kultur. Zdecydowanie dominuje tu bardziej nastrojowe granie, choć zdarzają się też intensywniejsze momenty, na czele z "Mazi", w którym trio prezentuje najbardziej zachodnie podejście do odczytywania muzyki z innych części świata. To zresztą jeden z moich ulubionych fragmentów płyty. Za jej szczytowy moment uważam jednak "Ep-ou-roh David", w którym wyjątkowo na pierwszy plan wychodzi sekcja rytmiczna, znakomicie jednak dopełniana fletem. Szkoda, że pozostałe utwory wypadają mniej wyraziście i dość mocno się ze sobą zlewają.

Pomimo bardzo dobrego wrażenia po pierwszych odsłuchach, "Koptycus" trochę stracił w mojej ocenie. Chociaż brzmi dość oryginalnie, będąc prawdopodobnie pierwszym albumem typu Jazz Meets Kopts, to takie połączenie zaowocowało trochę za mało zróżnicowaną i charakterystyczną muzyką. Niewątpliwie jest to jednak płyta, której można słuchać ze sporą przyjemnością, szczególnie gdy jest się w nastroju na bardziej egzotyczne dźwięki, nie odbiegające jednak zupełnie od muzyki z naszego regionu.

Paweł Pałasz


1. Bakaskut
2. Iom
3. Mazí
4. 'abraz
5. Ep-ou-roh David
6. Fildaman
7. Asoman


Bartłomiej Oleś - perkusja, instrumenty perkusyjne
Marcin Oleś - kontrabas
Dominik Strycharski - flety, elektronika

https://www.youtube.com/watch?v=CgxM1LO6fF0

INITIAL SEEDING. SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

START WIECZOREM...