...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...


Dance Epidemic - Greatest Hits A.D. 1518 to dziesiąty album grupy kakofoNIKT, ukazujący się w 15 roku istnienia zespołu. Wydawnictwa wyrastające z korzeni muzyki industrialnej, psychodelicznej i okultystycznej różniły się stylistyką, ale zawsze sięgały do tradycji "koncept albumów" - tytuły i oprawa wizualna były tożsame z treścią. kakofoNIKT od lat eksperymentuje nie tylko na poziomie samej muzyki czy instrumentarium, ale także tego co Al Hubbard, Ludwig von Bertalanffy i Timothy Leary nazywali "set and setting". O ile w trakcie koncertów te okoliczności wprowadzania słuchaczy w określony stan umysłu osiągane są za pomocą doboru i przetwarzania przestrzeni lub specyficznego czasu (np. koncerty o 5 rano, czy trwające 8 godzin), to w przypadku nagrań studyjnych tę funkcję pełni kontekst utworów, swoiste tworzenie mitu w obrębie zespołu (doświadczenie kaktusowe, sterowanie snami, tradycje obrzędowych stosowania roślin i grzybów psychoaktywnych).

Dance Epidemic jest fantazją zespołu na temat wydarzeń, które miały miejsce w miejscowości Strasbourg nad rzeką Ren w 1518 roku. Mieszkańcy wpadli wówczas w samoczynny, niespodziewany amok taneczny. Była to epidemia w tym sensie, że według podań zaczęła się od jednej osoby (zwanej Frau Troffea), która nagle zaczęła pląsać i infekować swoim opętańczym tańcem innych mieszkańców, aż taneczna mania pochłonęła większość miasta. Nie ma jednoznacznego wyjaśnienia tego historycznego zdarzenia, choć najbardziej fascynująca jest hipoteza o zatruciu sporyszem, czyli przetrwalnikiem halucynogennego grzyba rozwijającego się na kłosach dojrzewającego żyta oraz ta, iż zdarzenie było rytuałem jednej z sekt, stłumionej później przez inkwizycję, podobnie jak inne heretyckie i wolnomyślicielskie ruchy Europy. Zapiski z tamtych wydarzeń są skromne, ale dały żyzne podglebie dla fantazmatów snutych przez zespół. Album jest wyimaginowanym soundtrackiem do poszczególnych etapów epidemii tańca oraz jej różnych perspektyw (narracyjny zoom in/out) - gremialnych, stadnych jak i jednostkowych. Pojawia się zbiorowy obłęd błaznów miejskich, katatoniczna alienacja w ekstazie tłumu, erotyczne marzenia o Królowej czy pamięć ciała, która powraca niespodziewanie w trakcie tańca i przypomina dawny wypadek.


Strasburg, rok 1518. Dziś Francja, w XVI wieku część Świętego Cesarstwa Rzymskiego. kakofoNIKT cofają się do tego okresu, snując swoją historię dźwiękową. W 1518 roku w Strasburgu wybuchła taneczna epidemia. Wszyscy tańczyli, bez wyjątku. Tańczyli chłopi, tańczyły chłopki. Tańczyła też Frau Troffea, od której podobno cała awantura się zaczęła. Skąd to się wzięło? kakofoNIKT nie wyjaśnili, było kilka hipotez, natomiast ich wizja Strasburga 1518 roku i zastałej sytuacji jawi się szaleńczo, nieco mrocznie, psychodelicznie i… co tu dużo pisać – przebojowo. Dance Epidemic – Greatest Hits A.D. 1518 to oczywiście fikcja, rzecz niebyła, koncepcja dziesiątego studyjnego wydawnictwa duetu Patryk Lichota – Hubert Wińczyk i, jak to w ich wypadku bywa, muzycznie bardzo zróżnicowana produkcja.

Chłopacy nie bawią się w półśrodki. Gdy ma być mrocznie i ciężko, niemal ociężale, tak właśnie jest. Cyberindustrialna suita „Ergot parade” tajemniczo buja całym ciałem, gdy niespieszny, monotonny bit koresponduje z wijącym się saksofonem, plączącym się między plamami syntezatorów. Wcześniejsze „Unforseen Majestic intoxication” wita delikatnym hymnem, zapowiedzią nowego początku, nowego rozdania, zapowiedzią czegoś niespodziewanego. To utwór, który wzrasta, rośnie z każdą sekundą swojego trwania, do którego stale dochodzą nowe elementy, melodie, dźwięki. Czy wyobrazimy sobie obcą siłę, nieznajomego pojawiającego się na ścieżkach Strasburga, jakiegoś maga sporządzającego eliksir czy wiejsko-miejską dziewczynę, która zbiera na polanie przy nieopodal rosnącym lesie nieznane jej zioła czy – jak sugeruje zespół w prasówce – grzyby, z których powstanie halucynogen, to nieistotne. W każdej z tych scen mógłby rozbrzmiewać jako tło „Unforseen Majestic intoxication”.

Mrocznie, niemal ścinając krew w żyłach, działa „Frau Troffea emerge”. Minimalistyczne, mocno industrialne, z cybersynthami współgrającymi z dogorywającym saksofonem melodie kumulują całą swoją zatęchłą aurę przed nadchodzącym rave’owym uderzeniem, który rozpoczyna się wraz z okołodigitalhardcore’owym „Muscle memory” zagranym na modłę Atari Teenage Riot w wersji lekko stonowanej, ale z krzykliwym wokalem Huberta Wińczyka.

OK., Dance Epidemic – Greatest Hits A.D. 1518 nie jest wypełnione chaotycznymi, klubowymi rave’ami. To taniec, ale w lekko slo-mo opcji, jakby na kwasie, we własnym świecie, w mentalnym zamknięciu własnej wyobraźni. Tak wybrzmiewa „Salem telechos”, z tytułu już można wywnioskować, że nagranie będzie plemienne w swojej rytmice, tajemnicze i schizofreniczne w warstwie muzycznej. „Grey Thoughts” owiane jest tajemnicą, pewnym niedopowiedzeniem, a Alsatian groove”, mimo tanecznego, żwawego bitu, również wywołuje niepokój. Natomiast w ogóle nie kupuję wokalnych partii Wińczyka w „Königin von Straßburg”. To zupełnie niepotrzebne, zaburza hipnotyzującą, zbudowaną na jednym głównym motywie melodię, zapętloną i wczepiającą się w pamięć. Zamykające album „Exhale the matins” kończy opowieść o dziwnych wydarzeniach w Strasburgu z najwyższą starannością. Tak powinna brzmieć ścieżka dźwiękowa do tyłówki – podsumowanie, dźwiękowe spięcie klamrą pewnej historii.

FYH!


1. Unforeseen Majestic intoxication 04:34
2. Ergot parade 03:59
3. Frau Troffea emerge 06:46
4. Muscle memory 07:22
5. Kołowrotek 03:26
6. Saint Vitus ceremony 05:45
7. His Lone Slow Step ( Grey Thoughts ) 07:02
8. Salem telechos 03:51
9. Alsatian groove 06:09
10. Königin von Straßburg 06:08
11. Jesters mania 04:08
12. Exhale the matins 04:22


Patryk Lichota - synthesizers, samplers & sequencers, effects, soprano & tenor saxophone, Fender Bass VI

Hubert Wińczyk - synthesizer, sampler, field recordings on cd-j, drum machines, vocal

and
Michał Joniec - ghost heart


https://www.youtube.com/watch?v=7GfcESaGeKk

INITIAL SEEDING. SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

START WIECZOREM...