...( Opis )...
Jag Panzer a właściwie Tyrant bo tak na początku nazwali grupę założyło czterech muzyków z Colorado Sprinx: Harry Conklin (wokal), Mark Briody (gitara), John Tetley (bass) i Rick Hilyard. Na początku działalności grupa gra w miejscowych klubach głównie covery Black Sabbath, Judas Priest i Rainbow. Grupa nagrywa dwie kasety demo z których druga trafia do Andrew'a Banksa, człowieka, który tworzył magazyn "Heavy Metal Times". Ten spotkał się z zespołem, nawiązał przyjaźń i opowiedział o rychłej przeprowadzce do Los Angeles (miasta gdzie muzyka metalowa miała się najlepiej w Stanach). Banks dostał od zespołu większą ilość kaset i wyruszył do "Miasta aniołów", tam stał się głównym promotorem muzyki Tyrant. Doprowadził wreszcie do tego, że kapelą zainteresowały się dwie wytwórnie Metal Blade i Azra. Okazało się, że istnieje już grupa Tyrant i na dodatek ma już na swoim koncie oficjalne wydawnictwo, zespół zmienia nazwę na Jag Panzer (od niemieckiego czołgu). Grupa podpisuje kontrakt z Azra rec. Rozpoczyna nagrywanie debiutanckiego albumu, podczas sesji nagraniowej muzycy przeprowadzają się do "Los Angeles", jednak okazuje się, że nie jest to najlepsza decyzja decydują się na szybki powrót do Colorado Sprinx. Jeszcze przed powrotem do Colorado grupa postanawia zatrudnić drugiego gitarzystę, początkowo dokooptowano lokalnego wioślarza, potem jednak posadę drugiego wioślarza dostał Joey Taffola.

Ukazała się międzyczasie EP'ka "The Tyrants", wydana w 1983 roku nakładem Azra, grupa zyskuje sporą popularność w podziemiu, zaczyna udzielać wielu wywiadów, pojawiać się w stacjach radiowych. W 1984 roku ukazuje się debiutancka płyta "Ample Destruction". W Ameryce krążek zdobył znakomite recenzję, w Europie krążek dostępny był jedynie drogą wysyłkową, a mimo to zespół został zasypany setkami listów. Jednak poza fanami nikt nie był zainteresowany promocją tych nagrań na naszym kontynencie, płyta Jag Panzer nie zrobiła na szefach wytwórni płytowych większego wrażenia. Pod koniec 1984 roku Rick Hilyard opuszcza zespół, na jego miejsce do zespołu przychodzi Reynold Carlson. Razem z nowym perkusistą grupa ostro promuje "Ample Destruction" występując u boku Slade i Grim Reaper. Jednak zaczynają się dziać niedobre rzeczy. Europejscy promotorzy rezygnują z koncertów Jag Panzer, twierdząc, że grupa bez kontraktu nie przyciągnie widzów na koncert, a amerykańscy uważają, ze brak obecności grupy w radiach europejskich nie odbije się pozytywnie na popularności grupy w Stanach. Grupa postanawia rozstać się z wytwórnią Azra. Nagrywa kolejną demówkę, która ponownie spotyka się z bardzo dobrym odzewem, do tego koncerty kapeli są bardzo dobrze odbierane. Jednak nikt Jag Panzer pomóc nie chciał. Uważano, że styl zespołu jest za mało komercyjny, a grupa stylu zmieniać nie chciała. Oczywiste było, że w takiej sytuacji ciężko będzie nagrywać dalej. Od kapeli odszedł Harry Conklin, potem także Joey Taffola, który na dodatek "zwerbował" perkusistę Carlson'a. Pozostawieni samym sobie Tetley i Birody zostają zmuszeni do szukania nowych muzyków. Nie jest to wcale takie łatwe, w końcu jednak do Jag Panzer przychodzą wokalista Bob Parduba i gitarzysta Christian Lesegue oraz garowy Rikard Stjernquist. Grupa zabiera się do pracy i nagrywa nowe demo zatytułowane "Chain Of Command", które wywołuje dosyć spore zainteresowanie fanów. Grupa zaczyna występować na żywo, m.in. u boku takich gwiazd jak Megadeth czy Helloween. Wszystko układa się bardzo dobrze i po raz kolejny Jag Panzer ma pecha, w zespole dochodzi do poważnych nieporozumień, w efekcie Parduba i Lesegue opuszczają zespół. Pozostali członkowie pracują nadal nad "Chain Of Command", która jednak nigdy się nie ukazała. Grupa odsprzedaje prawa od "Ample Destruction" wytwórni Metal Blade i Metalcore Rec. W 1989 roku ukazuje się reedycja debiutu a do Jag Panzer przychodzą dwaj nowi muzycy, wokalista Daniel Conca oraz gitarzysta Chris Kostka. Zespołowi udaje się podpisać kontrakt z wytwórnią Rising Sun, w 1994 roku ukazuje się "Dissident Alliance", który moim (i nie tylko moim) zdaniem jest zdecydowanie najsłabszą produkcją grupy. Jag Panzer diametralnie zmienił styl, z klasycznego heavy metalowego przemienił się na thrashową kapelę z elementami grunge. Krążek dla mnie nie ma żadnego ciekawego kawałka, słabe rozlazłe thrashowe riffy, beznadziejne wokale, po prostu kicha, w żadnym wypadku nie możecie zaczynać od tego krążka, na pewno odstraszyłby was te dźwięki. Grupa zagrała trasę z Overkill. Trasa ze sławnym zespołem nie uderzyła muzykom do głowy, doszli do wniosku, że będą nagrywać dalej to co lubią najbardziej, to co lubią ich wierni fani, klasyczny heavy metal. Z kapeli wylatują Kostka i Conca. A Jag Panzer skupia się na pisaniu materiału na nowy krążek. Nowa płyta powstawała okrągły rok (w międzyczasie muzycy budowali własne studio nagraniowe). Gdy prace nad warstwą muzyczną zostały zakończone, pojawił się problem wokali. Postanowiono zaprosić na nagranie wokalnych partii... Harry'ego Conklina. Efekt końcowy pozytywnie zaskoczył wszystkich, więc Harry dostał propozycję powrotu do Jag Panzer. Wokalista nie wahał się długo, przystał na propozycje zespołu. Jag Panzer nagrywa kolejną demówkę, która przyjęta została niesamowicie.

Zaczynają się lepsze czasy dla Amerykanów, muzycy podpisują bardzo korzystny kontrakt z Century Media. Efektem współpracy jest nagrany w 1997 roku krążek "The Fourth Judgement". Starzy fani znakomicie przyjęli album, zewsząd napływały bardzo dobre recenzje. Po wygłupach na "Dissident Alliance" nie było już śladu. Co ciekawe partie gitary solowej nagrał stary znajomy Joey Taffola. Taffola miał również jechać z "pancernymi" na trasę, ale doszło między nim a resztą grupy do poważnych kłótni, w efekcie czego Taffola opuścił grupę. Na jego miejsce przyszedł Chris Broderick, który na przesłuchaniu odegrał nuta w nutę wszystkie partie Taffoli, muzycy nie wahali się długo. Już z nowym gitarzystą grupa wyrusza na trasę z Gamma Ray i HammerFall. Tournee okazuje się znakomitym sukcesem. Na "The Fourth Judgement" znalazł się jeden stary, znany z wielu bootlegów utwór "Shadow Thief", reakcja fanów właśnie na ten kawałek była niesamowita, zasypali muzyków listami o udostępnienie starych niepublikowanych nagrań. Zdecydowano, że nowa płyta będzie zawierać zarówno stare jak i nowe kawałki. Ta mieszanka ukazała się w 1998 roku, pod nazwą "The Age Of Mastery". Po raz kolejny reakcja na album jest znakomita, do tego krążek sprzedawał się bardzo dobrze, grupa mogła pozwolić sobie na zagranie kilku tras, grała m.in. z Iced Earth, wystąpiła także na Wacken Open Air w 1999 roku.

Po zakończeniu koncertów grupa bardzo długo pracowała w studio nad nowym materiałem. Można było usłyszeć plotki, że Jag Panzer pracuje nad krążkiem, który będzie concept albumem. Wreszcie w 2000 roku ukazuje się "Thane To The Throne", rzeczywiście jest to concept album, oparty na dramacie Shakespeare'a "Makbet". Krążek to istne arcydzieło, zewsząd chwalono Jag Panzer, album sprzedawał się wyśmienicie. Wreszcie wszyscy dostrzegli ogromny talent Amerykanów. Zachwyceni sukcesem muzycy postanowili rozpocząć pracę nad kolejnym krążkiem, materiał powstawał szybko (grupa miała dużo riffów, które nie pasowały do "Thane..."), tym razem płyta nie miała motywu przewodniego w tekstach. Kiedy już prace dobiegły końca, muzycy poprosili Jima Morrisa o pomoc w nagrywaniu krążka i razem z nim nagrali kolejną wyśmienitą płytę. W czerwcu 2001 "Mechanized Warfare" była gotowa. Tradycyjnie grupa otrzymała wspaniałe recenzje, na ilość sprzedanych płyt również narzekać nie mogła, po raz kolejny Jag Panzer pojawił się na Wacken Open Air.

Jag Panzer płytą "Mechanized Warfare" zjednał sobie sporo nowych fanów, pojawiły się prośby o reedycje poprzednich, szczególnie tych starszych krążków. Zespół pozostawał jednak w konflikcie z byłym gitarzystą Joey'em Taffolą, który reedycje blokował. Muzycy zdecydowali się zatem nagrać najlepsze kompozycje z pierwszej części działalności Jag Panzer jeszcze raz. Tak powstał dwupłytowy "Decade Of The Nail-Spiked Bat", który z pewnością ucieszył wszystkich fanów.

Niedługo po wydaniu "Decade..." muzycy zabrali się za pisanie nowego materiału. "Casting The Stones", kolejny duży album Amerykanów ukazał się w 2004 roku. Co by tutaj nie gadać, nowy krążek kolejne wielkie dzieło Jag Panzer.

Na kolejny album studyjny fani Jag Panzer musieli poczekać aż do 2011 roku. Płyta otrzymała tytuł "Scourge Of The Light". Jednocześnie nad zespołem zebrały się czarne chmury. Zespół opuścił gitarzysta Christian Lasegue, a w lipcu ogłoszono zawieszenie jakiejkolwiek aktywności pod tym zasłużonym szyldem. Pod koniec 2013 roku ogłoszono, iż Jag Panzer wraca do życia i w 2014 zagra kilka koncertów. Do składu powrócił również gitarzysta Joey Tafolla. A w 2017 roku otrzymaliśmy nową płytę o tytule "The Deviant Chord".
opis: http://www.metalside.pl

DYSKOGRAFIA:

1984 - Ample Destruction
1991 - Chain Of Command
1994 - Dissident Alliance
1997 - The Fourth Judgement
1998 - The Age Of Mastery
2000 - Thane To The Throne
2001 - Mechanized Warfare
2003 - Decade Of The Nail Spiked Bat
2004 - Casting The Stones
2011 - Scourge Of The Light
2017 - The Deviant Chord

...( Dane Techniczne )...
MP3-320kbps