|
...( Info )...
Performer = George Duke
Born = San Rafael, California, USA
Died = August 5, 2013 (aged 67) in Los Angeles, California, USA
Genre = Jazz Fusion/Soul Jazz/Jazz-Funk/R&B/Soul/Funk
Format = Opus ~128
...( TrackList )...
Original Album Series (CD 1: Snapshot - 1992) (2010)
George Duke - 6 o'clock
George Duke - Bus tours
George Duke - Fame
George Duke - From the void (Intro)
George Duke - Geneva
George Duke - History (I remember)
George Duke - In the meantime (Interlude)
George Duke - Keeping love alive
George Duke - No rhyme, no reason
George Duke - Ooh baby
George Duke - Snapshot
George Duke - Speak low
George Duke - The morning after
George Duke - Until Sunrise
Original Album Series (CD 2: Illusions - 1995) (2010)
George Duke - 411
George Duke - 500 miles to go
George Duke - Buffalo soldiers
George Duke - C'est la vie
George Duke - Genesis
George Duke - Illusions
George Duke - Life and times
George Duke - Look what we started now
George Duke - Love can be so cold
George Duke - Money
George Duke - No greater love
George Duke - So I'll pretend
George Duke - The simple things
Original Album Series (CD 3: Is Love Enough? - 1997) (2010)
George Duke - Back from the future (Postlude)
George Duke - Back in the day
George Duke - Fill the need
George Duke - How about you
George Duke - I'm falling
George Duke - Into the future (Prelude)
George Duke - Is Love Enough?
George Duke - It's our world
George Duke - It's Summertime
George Duke - Kinda low
George Duke - Laid back Sunday
George Duke - Love songs
George Duke - Thinkin' 'bout you
George Duke - This place I call home
George Duke - Time and space (Interlude)
George Duke - Whatever happened to...
Original Album Series (CD 4: After Hours - 1998) (2010)
George Duke - After dinner drink
George Duke - Anticipation
George Duke - From dusk to dawn
George Duke - It's on
George Duke - My bells
George Duke - Peace
George Duke - Rush hour-Road rage
George Duke - Sweet dreams
George Duke - The touch
George Duke - Together as one
George Duke - Wake me gently
Original Album Series (CD 5: Cool - 2000)
George Duke - All about you
George Duke - Ancient source
George Duke - At a glance
George Duke - If he ain't Mr. Right (Then he's Mr. Wrong)
George Duke - If you will
George Duke - Marin City
George Duke - Never be another
George Duke - Only you understand
George Duke - Sexy Cool
George Duke - She's amazing
George Duke - The times we've known
George Duke - Wake up, smell the coffee
George Duke - Whatever it takes
-----------------------------------------------------------
George M. Duke (12 stycznia 1946 - 5 sierpnia 2013) był amerykańskim klawiszowcem, kompozytorem, piosenkarzem, autorem tekstów i producentem muzycznym. Pracował z wieloma artystami jako aranżer, dyrektor muzyczny, scenarzysta i współautor, producent muzyczny i profesor muzyki. Po raz pierwszy zasłynął albumem The Jean-Luc Ponty Experience z George Duke Trio. Znany był przede wszystkim z 32 solowych albumów, z których najpopularniejszy był A Brazilian Love Affair z 1979 roku, a także ze współpracy z innymi muzykami, zwłaszcza z Frankiem Zappą.
George M. Duke urodził się w San Rafael w Kalifornii w Stanach Zjednoczonych jako syn Thadda Duke'a i Beatrice Burrell i wychował się w Marin City. W wieku czterech lat zainteresował się fortepianem. Jego matka zabrała go na koncert Duke'a Ellingtona i opowiedziała mu o tym doświadczeniu. „Nie pamiętam tego zbyt dobrze, ale mama powiedziała mi, że zwariowałem. Biegałem w kółko i mówiłem: »Przynieś mi pianino, przynieś mi pianino!«” Rozpoczął formalną naukę gry na fortepianie w wieku siedmiu lat w miejscowym kościół baptystów.
Uczęszczał do Tamalpais High School w Mill Valley, zanim uzyskał tytuł licencjata z puzonu i kompozycji z nieletnim kontrabasem w Konserwatorium Muzycznym w San Francisco w 1967 roku. Uzyskał tytuł magistra kompozycji na Uniwersytecie Stanowym w San Francisco w 1975 roku.
Chociaż Duke zaczął grać muzykę klasyczną, przypisał swojemu kuzynowi Charlesowi Burrellowi przekonanie go do przejścia na jazz. Wyjaśnił, że „chciał być wolny”, a Burrell „mniej więcej podjął decyzję za mnie”, przekonując go, by „improwizował i robił to, co chcesz”. Prowadził zajęcia z jazzu i kultury amerykańskiej w Merritt College w Oakland.
Duke nagrał swój pierwszy album w 1966 roku. Drugi album nagrał z francuskim skrzypkiem Jeanem-Lucem Ponty, z którym występował w San Francisco. Po tym, jak Frank Zappa i Cannonball Adderley usłyszeli jego grę, zaprosili go do swoich zespołów. Spędził dwa lata z Zappą jako członek The Mothers of Invention, dwa lata z Adderleyem, po czym wrócił do Zappy. Zappa grał solówki na swoim albumie Feel (1974). W 1975 roku nagrał z Petem Magadinim (jego oryginalnym perkusistą) album Polyrhythm dla Ibis Recordings. Nagrał I Love the Blues She Heard My Cry z kolegami z zespołu Zappy, Ruth Underwood, Tomem Fowlerem i Brucem Fowlerem oraz gitarzystą jazzowym Lee Ritenourem.
Duke czasami nagrywał pod pseudonimem Dawilli Gonga, prawdopodobnie z powodów umownych, kiedy pojawiał się na albumach innych artystów.
W 1977 roku Duke na swoim albumie From Me to You połączył jazz z popem, funkiem i soulem. Później, w tym samym roku, jego album Reach for It wszedł na listy przebojów, a jego publiczność wzrosła. W 1981 roku rozpoczął współpracę z basistą Stanleyem Clarke'em, która trwała przez lata 80., łącząc pop, jazz, funk i R&B. Ich pierwszy album zawierał singiel „Sweet Baby”, który znalazł się na liście Top 20 popowych hitów.
W latach 80. kariera Duke'a weszła w drugą fazę, ponieważ większość czasu spędzał jako producent muzyczny. Wyprodukował hity pop i R&B dla A Taste of Honey, Jeffreya Osborne'a i Deniece Williams. Do jego klientów należeli Anita Baker, Rachelle Ferrell, Everette Harp, Gladys Knight, Melissa Manchester, Barry Manilow, The Pointer Sisters, Smokey Robinson, Seawind i Take 6.
Duke pracował jako dyrektor muzyczny na koncercie w hołdzie z okazji 70. urodzin Nelsona Mandeli w 1988 roku na stadionie Wembley w Londynie. W 1989 roku tymczasowo zastąpił Marcusa Millera na stanowisku dyrektora muzycznego nocnego programu muzycznego NBC Sunday Night podczas jego pierwszego sezonu. Był jurorem drugiego dorocznego konkursu Independent Music Awards.
Zmarł 5 sierpnia 2013 roku w Los Angeles w wieku 67 lat na przewlekłą białaczkę limfatyczną.
|
