|
..::OPIS::..
Zbiór blisko pięćdziesięciu świetnych opowiadań Jana Himilsbacha, czyli pełny przegląd jego interesującej twórczości literackiej. Znamy go wszyscy dobrze z występów w wielu filmach. Tymczasem Jan Himilsbach był także pisarzem – i to bardzo dobrym pisarzem.
Opowiadania Himilsbacha są to, lapidarnym i dosadnym stylem kreślone, obrazki z życia. Piękne i urzekające, choć bez zbędnych ozdobników i niepotrzebnej liryki. Opowiadania, do których wracam z przyjemnością, jak do starego przyjaciela. [mr.rosewater, biblionetka.pl]
Przejrzysta narracja, bogate słownictwo, wulgaryzmy ściśle odmierzone. Parę znanych osób porównało Himilsbacha do Hłaski. Ja bym go określił jako swoistego Marka Twaina, z silną nutą Wiecha, a chwilami może nawet kropelką Pratchetta. Twaina – dlatego, że Autor ma silny zmysł obserwacji sytuacji międzyludzkich, z ukrytą, ale silną inspiracją do namysłu nad tą naturą, a zwłaszcza jej cieniami. Wiech – oczywiście przez opis przedwojennego półświatka, ludzi, którzy wiedli życie w sumie podłe i monotonne, ale z jakąż fantazją! Pratchett – podobne zacięcie do humoreski z nutką goryczy, zaś całość chwilami ociera się wprawdzie nie o czyste fantasy, ale o absurd jak najbardziej. Bardzo trudno taką mieszankę uwarzyć, ważąc i odmierzając trafnie proporcje składników gorzkich i rześkich. Himilsbachowi wyszło to wybornie! [Micelius, lubimyczytac.pl]
Spytany kiedyś przez afektowaną dziennikarkę, co bardziej sobie ceni w życiu – pisanie książek czy kamieniarstwo, Jan Himilsbach odparł bez wahania: kamieniarstwo. A dlaczego? – zapytała zaciekawiona. Bo tą moją twórczością nikt sobie dupy nie podetrze – odpowiedział. To jedna z legend. A o Himilsbachu krążyło legend mnóstwo. Ten pisarz-samouk, poeta, a z zawodu kamieniarz jest dziś w Polsce jedną z najbardziej tzw. „kultowych” postaci okresu PRL. Ale kto jak kto – Himilsbach na to miano wyjątkowo zasłużył. Legendą był już za życia. Legendarne były jego filmowe role – jak te w "Rejsie", "Wniebowziętych" czy w "Jak to się robi". A przy tym był Himilsbach pisarzem niezwykle oryginalnym – jego opowiadania wskazują na świetne pióro, a te autobiograficzne są niezwykle przejmujące. [empik.com]
Himilsbach jest ozdobą naszej literatury. Proza Himilsbacha oszczędna, jasna, powiedziałbym nawet – wykwintna, przynosi ulgę swoim szlachetnym tonem, swoimi dobrymi manierami literackimi. [Tadeusz Konwicki, „Nowy Świat i okolice”]
Osoby na okładce: Jan Himilsbach i Grażyna Korin. Fotos z filmu „Party przy świecach”, który wykonał Romuald Pieńkowski (1980).
LISTA OPOWIADAŃ:
Chrzciny
Nasza ulica
Monidło
Cyrk
Skarbuś
Pogrzeb
Grób rodzinny
Droga kariery
Miasto zesłańców
Kombatanci
Partanina
Działka rosyjskiego boga
Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy
Skarga
Marcus Fajera
Żydowski pojedynek
Łzy Sołtysa
Baca
Zima stulecia
Party przy świecach
Świca
Sroka
Wawa
W imieniu prawa
Policmajster Kielak
Kara Boża
Dziewczyna
Ślub w agonii
Hrabia
Florka
Cacko z dziurką
Baśka brudas
Dobrodziej
Człowiek po przecenie
Arkadia
Miesiąc miodowy przed ślubem
Walet
Fabrykant sznurka
Wielki biznes
Sprawa Jarzębowskiego
Raj na ziemi
Kochankowie z Werony
Heńka Bulbes and Company
Zezowaty
Oszukane godziny
Studenci
..::DANE-TECH::..
czas trwania: 20h 32m 00s
bit rate: 64kbps
czyta: Wojciech Masiak
|
