Artysta:Caligula's Horse
Gatunek:Progressive Metal/Progressive Rock
Rok:2017
Kraj:Australia

Metal progresywny w wykonaniu Australijczyków z Caligula's Horse brzmi odkrywczo. Kapela na dystansie czterech dużych albumów od 2011 roku wypracowała swój własny styl, będący miksturą mocnych metalowych riffów, wciągających kosmicznych przestrzeni, pięknych autonomii instrumentalnych, nowoczesnego wokalu i dopracowanego technicznego brzmienia. Caligula's Horse to przyszłość gatunku. Dowodzi tego najnowszy album studyjny zespołu pt. "In Contact".

Zaskakującej warstwie graficznej konceptu, awangardowej i intrygującej, towarzyszą rozważania na temat natury sztuki. Muzycy Caligula's Horse na bazie dziesięciu historii, tworzących dziesięć utworów na krążku "In Contact", poszukują odpowiedzi na pytanie o elementy łączące kreatywność ludzi oraz mechanizmy procesu tworzenia przez nich dzieł wpisujących się w niejednoznaczne ramy sztuki. W tych ambitnych rozważaniach wyłania się porywająca muzyka, której jednym z symboli jest wielowątkowy tytan, czyli trwający prawie szesnaście minut utwór "Graves". To muzyczna podróż po meandrach stylu zespołu z Brisbane. Utwór przekrojowo odzwierciedla możliwości Caligula's Horse w tworzeniu świetnie brzmiącego prog metalu, wypełnionego pięknymi przestrzeniami i niesamowitymi przejściami pomiędzy kolejnymi sekcjami instrumentów. To również grupa unikatowych dla zespołu patentów - niekiedy zaprezentowanych w konwencji świątynnej, niekiedy pełnych wyładowań - potwierdzających wartość zarówno utworu "Graves", jak również całego albumu "In Contact".

W zawartości tegorocznego albumu Caligula's Horse wiele zaprezentowanych pomysłów nie zawsze potrzebuje tyle przestrzeni, co w kompozycji "Graves". Pod tym względem warto szczególnie wspomnieć o utworach "The Hands Are The Hardest" i "Fill My Heart", które dowodzą nieprzeciętnych technicznych możliwości kapeli z Brisbane. Instrumentaliści Caligula's Horse okazują się znakomitymi fachowcami, prezentując grupę dopracowanych w każdym detalu zagrywek, które jednak nie paraliżują ich wyobraźni. Natomiast w huraganie ciężkich, dynamicznych riffów metalowych, ale i w objęciach przestrzeni odnajduje się utwór "Dream The Dead". Pośród pięknych gitarowych wypuszczeń Jima Greya i Dave'a Coupera przebłyskują tu kosmiczne przestrzenie, którym dodatkowej wymowy dodaje charakterystyczny wokal Sama Vallena. Caligula's Horse w tej kompozycji to połączenie znakomitej techniki, pięknych instrumentalnych wypuszczeń i ogromnej wyobraźni.

Instrumentalne popisy, w tym również na perkusji w wykonaniu Adriana Goleby'ego, są nieodłączną częścią dynamicznego utworu "Will's Song (Let The Colours Run)". Tutaj australijska kapela w szaleńczym, nieco postrzępionym tempie zbliża się w okolice nowoczesnego metalu. Gra zadziornie, urozmaica wokale, a niekiedy nawet rzuca się też na szkło, jakby chciała zaistnieć w szerokim masowym odbiorze. Tymczasem nadaktywność instrumentalna, a w konsekwencji także nieposkromiona żywiołowość, stają się ważną częścią utworu "Songs For No One", będącego kolejnym przykładem przedzierania się zespołu do odbiorców ceniących zarówno dopracowane patenty instrumentalne, jak również nośność utworu. W muzyce kapeli nie brakuje więc form eksperymentalnych. Swoją drogą owe eksperymentalne zacięcie Caligula's Horse bywa niekiedy zwodnicze. Osobiście najmniej na tym krążku spodobał mi się utwór "Inertia and The Weapon Of The Wall". W tym przypadku określenie utwór może być nawet nadużyciem, ponieważ to jakaś forma wykrzyczanej spowiedzi, nieco przeładowanej w emocjach i przerysowanej w zastosowanych środkach wokalnych.

Interesujące, że na tym kosmicznie brzmiącym krążku znalazło się również miejsce na naturę. Trudno inaczej podejść do spokojnej, folkowej ballady "Capulet", której najważniejsza część opiera się na gitarze akustycznej. Te naturalnie brzmiące dźwięki prowadzi Sam Vallen, którego wokal niekiedy przypomina tu styl samego Jamesa Maynarda Keenana. To zobowiązuje, ale przecież muzyka Caligula's Horse wydaje się bardzo zobowiązująca. Porównanie do Tool jest być może nieco na wyrost, ale mogą temu sprzyjać techniczne możliwości Australijczyków w połączeniu z ich żywiołowością i nieprzewidywalnością. W tym kolażu znalazło się także miejsce na krótką balladę "Love Conquers All", raczej w formie przecinka (jakże pięknego!) pomiędzy kolejnymi utworami, zaś jednym z najlepszych numerów na dystansie "In Contact" okazuje się "The Cannon's Mouth", będący najlepszą wizytówką stylu Caligula's Horse. To drapieżna, metalowa konstrukcja, pełna technicznych zagrywek i zjazdów gitarowych, bogata w przestrzenie, a zarazem eksponująca charakterystyczny wokal. To także przykład naturalnego, niezmanierowanego sposobu pisania znakomitych prog metalowych kawałków. Wielu bardziej doświadczonym zespołom brakuje dziś tej świeżości, którą ma Caligula's Horse.

W sumie więc album "In Contact" wydaje się najlepszym dotąd nagraniem Australijczyków. Poziom rozbudowania dzieła zarówno w ambitnej warstwie lirycznej, jak również w sferze porywającej muzyki nie może pozostać niezauważony. Kapela z Brisbane prezentuje się znakomicie od strony technicznej, a przy tym z jej instrumentów nie ulatuje żywiołowość i naturalność brzmienia. Kolejne utwory tworzące "In Contact" zawierają wyróżniające je elementy, które w konsekwencji tworzą intrygującą całość. Na krążku nie obyło się bez eksperymentów, niektórych aż nadto oryginalnych, ale ostateczne wrażenie pozwala raz jeszcze napisać, że Caligula's Horse to przyszłość gatunku.
Ocena: 9/10
http://progresjapozmroku.blogspot.com/2017/08/caligulas-horse-in-contact.html

Tracklist:
To The WInd:
01. Dream The Dead
02. Will's Song (Let The Colours Run)
03. The Hands Are The Hardest
04. Love Conquers All
The Caretaker:
05. Songs For No One
06. Capulet
Ink:
07. Fill My Heart
08. Inertia and The Weapon Of The Wall
09. The Cannon's Mouth
Graves:
10. Graves

Time: 61:54


*********************************************************************************